Ik schenk mezelf

“Jezelf begeerlijk vinden.”, zei iemand me. Dat is het begin
van een prachtige ervaring. Voel je lichaam. Het zit altijd
rond je gedachten. Dat lichaam is gemaakt om je gedachten
te dragen. Draag ze met trots. Niemand kan aan je gedachten
raken.

Mijn lijf is de mooiste verpakking om mijn mooiste geschenk.
Ik heb mezelf gekregen toen ik hier aankwam en ik mag echt
helemaal zelf kiezen wat ik daar mee doe. Ik wens van dit
prachtige lichaam te genieten. En liefst ten volle.

De wereld is vol mooie dingen om zelf te ontdekken. Voel
de warmte om je. Het voedt me. Ik voel me gevoed. Ik zing
en ik dans alsof ik zweef. De wereld kan ik aan. Ik kan echt
alles aan dat weet ik echt heel zeker. Ik kan in woorden niet
uitdrukken hoe ik me voel maar het zou mooi en
allesoverweldigend zijn.

Als je het licht ziet van een sluimerende zon die niet
helemaal door de wolken raakt dan voel ik zelf weer
hoe verliefd ik ben. Je bent kwetsbaar maar tegelijk
heel sterk. Ik hou van dat gevoel. Het is bijna een
levenstijl geworden.

Ik ben mijn mooiste liedje,
Ik ben mijn mooiste meisje,
Ik ben de gelukkigste.

Fuchsia liefde en mooie liedjes

Ik ben verliefd op Sophia.

Maar eigenlijk is dat nogal irrelevant. Soms worden mensen zelfs depressief.
Dat kan ook iets teweegbrengen bij andere mensen. Mensen kunnen soms zo overgevoelig zijn. Ik stel mezelf hier als voorbeeld. Diep ademhalen en dan verlies je overgevoeligheid en krijg je gevoeligheid en passie. Dat is een heel verschil. Je hoeft er dus niet veel voor te doen. Blijf gewoon je echte zelf en alles komt vanzelf goed.

Ik ben ook verliefd op Geert.

Dit is minder irrelevant. Een fijn gevoel voel je. Dat laat je niet zo gauw los tenzij je geen stevige schoenen hebt. Schoenen maak je zelf. Ik kan het weten want ik naai zelf. Een schoonheid die eigenlijk geen schoonheid is. Zo kan je mijn gevoel beschrijven. Alles moet vanbinnen komen. Soms staat het dan te luid omdat je dat nu juist zo mooi vindt. Vind je eigen gevoel en leef.

En ook op Tim.

Maar dat wist iedereen al. Toch is het mysterie nog steeds niet opgelost. Als ik niet alles te zien krijg word ik nieuwsgierig. Ik kan wel irritant veel geduld hebben als het echt nodig is. Mooie liedjes trillen. Soms zijn ze lief. Soms heel afstandelijk. Maar als je ze voelt is het opzet geslaagd. Het is niet genoeg. Je moet afwachten en mensen plagen. Zo kom je verder dan de preek. Fiets en fluister en voel de koude wind. Waauw!

Ode aan Kenebasja

Een keen is iemand met een laag hersengehalte.
Doch dit heeft niets met de persoon in kwestie
te maken.

Kenebasja is namelijk een fantastische persoon.
Toen ze – het is dus een meisje/vrouw – nog kleiner
was wist ik vaak niet goed wat ik met haar aan moest.

Heel op zichzelf en snel boos. Ik vond te weinig
raakvlakken tussen ons. Dat vond ik best moeilijk.
Ik gaf vaak de moed op om ooit tot haar door te dringen.
Af en toe mocht ik een glimp opvangen van wat er
allemaal in dat hoofdje afspeelde.

Gaandeweg leerde ik haar toch beter kennen. Het geduld
hebben om iemand beter te leren kennen kan vroeg of
laat zijn vruchten afwerpen. Deze zaak is daar zeker
een prachtig voorbeeld van.

Zonder dat ik er erg in had is dit kleine meisje stilaan
open aan het bloeien. Dit openbloeien is heel mooi.
Heb je ooit al eens een bloem zien opengaan heel vroeg
’s morgens als iedereen nog slaapt.

Schoonheid moet je niet ver gaan zoeken. Die heb je altijd
bij je.

Laatst deed ze me inzien dat ze geen baby meer is ook
al geloofde iedereen dat nog. Ze is bijna onzichtbaar
de pampers ontgroeid. Het lijkt soms wel een blinde vlek.
Elkeen was zo met zichzelf bezig dat deze mooie bloem –
de bloem van Hawaï ;-) – in alle rust kon groeien.

Bijna 17 en bijna geen kind meer, maar soms toch nog steeds
mijn kleine, bange zusje. Ze wordt een prachtige vrouw. Dat
weet ik nu al zeker. Ik ben van plan deze mysterieuze meid
heel goed te leren kennen. Ik weet zeker dat ik van haar nog
iets kan leren.

Ben ik de enige die vindt dat het leven alsmaar mooier wordt?

Munitiestaafjes en ander lekkers

Als je niet meer weet wat je doet en zegt
kan je best eens even gaan stilstaan.

Niet dat ik dat altijd doe maar als ik het
doe gaat mijn hoofd meestal terug
in de juiste richting draaien.

Vandaag kennis gemaakt met een bange,
blanke man. Hij vindt zichzelf een halve nicht
maat dit geheel terzijde. Bang om papa
te worden.

Is deze vrees terecht vraag ik me af als
gezonde vrouw. Kunnen de viriele mannen
die dit eventueel zouden lezen mij daar eens
meer uitleg over geven.

Wie kan er nog verantwoordelijkheid aan?
Geven we die niet al te vaak weg aan anderen.
Uit luiheid of uit angst. Angst is een slechte
Raadgever. Mijn doel is nooit meer bang te
Zijn.

Mooier zou het zijn als niemand ooit nog bang zou
Zijn. Waarom iets niet proberen omdat je niet durft
Om eender welke reden. Ik pleit voor de durfstaat.
Blauwtjes, deur tegen neus, ... Iedereen moet het
Toch eens hebben meegemaakt.

Heb ik makkelijk praten? Durf ik meer dan een ander?
Ik ga graag op mijn doel af. Ik wil zoveel mogelijk
Ervaringen hebben dit leven. Dat is alles.