All that jazz

'Chicago' voor de derde keer gezien.
Het verhaal is zo-en-zo maar ik hou
zo van de muziek.

Opzwepende piano, saxofoon en een
zwoele stem. Heerlijk!! Als je lichaam
dan vanzelf zin krijgt om te bewegen,
daar hou ik echt van.

Geef mij dus maar jazz, mambo, samba,
Buena Vista Social Club, Curtis Mayfield,...
Lekkere muziek met zoveel levendigheid.

Gabriel Rios, Jamie Cullum, come to mama!
Subtiele warmte en geen overdaad, net genoeg.

Bestaat er een plaats waar ze zulke muziek draaien?
Laat me dat dan maar weten!

Warm en gevoelig word ik ervan maar dan op een
leuke manier. Laat mij maar bewegen met mijn ogen
dicht en een strakke jurk dragend en me in een geweldige
club wanen met een witte Cinzano in mijn hand.

Lichtjes in de wind en de wereld ligt aan mijn voeten.
Voel de muziek. 'Sexual healing'. Move your body.
Voel je de mooiste vrouw. Droom van lekkere mannen.
Let's make love tonight. Just ask them. They want you.

Beweeg en dans de ziel je lijf. Voel dat je leeft. Stroom
over van liefde.

Oké...oké...oké...het leven kan zo makkelijk zijn

Er is zoveel plezierigs om blij om te zijn
dat het beetje triest is om je druk te maken
over bijvoorbeeld iemand die lawaai maakt op de trein.

Kim (studente Journalistiek) vertelde me over een leuke
tactiek om bij alles wat je ziet of denkt te zeggen 'Oké'.

De man die dronken en stinkend naar de drank voorbij loopt...oké

De chauffeur die je overlaat op het zebrapad...oké

De winkeljuffrouw die jou slechtgezind bedient...oké

Het lelijke hondje en de dikke dame...oké

Een ruziemakend koppel op straat...oké

Je band die je lek rijdt...oké

De spaghettisaus die op je nieuwe broek spat...oké

Die oranje vuilnisbak...oké

Hoe vaak heb je je gevoel laten bepalen door deze situaties
of zaken die je zag?

Waarom laat je je beïnvloeden?

Ik doe doe dat ook hoor maar sta jij daar ooit bij stil?

Op je bek of niet

"Als je het nu eens anders bekijkt."

Dat is een heel goeie manier om
een probleem op te lossen. Mensen
zitten vaak vast in hun hoofd. Maak
jezelf eens wat vaker los van alles
wat je kent en weet. Het kan bevijdend
en stimulerend werken.

Doe eens zoals George (Seinfeld) en doe
het omgekeerde van wat je nomaal zou doen.
'Breaking the habit' zoals Linkin Park zingt.
Kijk zelf of het werkt. Bij mij heeft het
alleszins al leuke situaties opgeleverd.

Angst is op zo'n moment uiteraard een slechte
raadgever. Gewoon DOEN is de boodschap. DOEN
zou vaker de boodschap moeten zijn. Al gaat
dat niet in elk geval op. Maar op je bek gaan
is heus geen ramp.

What doesn't kill you, makes you stronger.
(niet iedereen is het daar dus mee eens)
Je moet jezelf natuurlijk ook de kans geven
uitdagingen aan te gaan en op je bek te gaan.

Elk jaar dat je niks meemaakt is stom. Ik vind
alles interessant. Verdriet hebben en extreme
blijdschap. Elke emotie is er weer eentje meer
op mijn palet. Mijn doel is wel om uit slechte
ervaringen iets positiefs te halen.

Het lukt me alsmaar beter om dat te doen.
IK ben niet perfect maar daar gaat het dus niet om.
Het gaat om hoe je alsmaar vaker de controle
kan loslaten en je toch goed voelen.

Dat loslaten is voor mij echt een opluchting.
Dit heeft niks meer met onverschilligheid te maken.
Het aanvaarden van alles wat je ergert is een
soort relativering dioe je de kans geeft je hoofd
niet te vullen met onbenulligheden.

Ik spreek met mij

Iemand slaagt erin mij
een moment van mijn stuk
te brengen. F. is dan ook
gespecialiseerd in het
analyseren van lichaamstaal.
Dit gebeurt me dus niet vaak.

Maar eigenlijk is dat wel een
interessant gegeven. Als je
met je lichaam spreekt is het
haast onmogelijk te liegen.

Aaaaaaaaah
What the fuck!

Morgen voel ik het weer.
De wereld op zijn kop. Dat
maakt me dan toch weer blij.

Waar ben ik weer mee bezig.

Jezelf in vraag stellen is toch
wel eens confronterend maar zo
geweldig.

Teveel

Hoe een gebrek een troef kan zijn.
Vind een evenwicht bij jezelf.
Een gebrek aan iets is beter dan een
teveel aan iets anders.

De maatschappelijke norm is niet
bindend. Zoek je eigen normen en
leef ernaar. Blablabla

Weet je wat. Luister eens naar
'Rome wasn't build in a day' van
Morcheeba en zeg me wat je ervan
vindt. Ik geniet daarvan en als
het kan zing ik luidkeels mee.

Maar wat kan jullie dat schelen.

Ik ben verkocht.

De vormgegeven mens

Ik val op mensen met een leuke vorm.
Liefst lichtelijk afwijkend van de
zo gevreesde maatschappelijke norm.

Gewoon is saai, perfect is inspiratieloos.
Ben ik misvormd door het studeren van het
vormgeven van objecten dat ik dat ook op
mensen toepas?

Ik hou van dat tikje eigenheid dat een mens
net zo interessant maakt. Ik kijk altijd vol
fascinatie naar groepjes jongeren die onderling
amper van elkaar te onderscheiden zijn. Vergt het
een soort lef om niet op te gaan in de groep.

Idolatrie is mij totaal onbekend. Opkijken naar
andere mensen die iets geweldigs presteren kan ik
niet. Ik ben zo overtuigd van mijn eigen talenten
- al ben ik er nog niet helemaal uit wat die precies
zijn maar ik weet zeker dat ik er heb en dat ik ze
binnen een beperkte tijdspanne zal ontdekken- dat
ik mensen met andere talenten gewoon als collega's
zie uit weliswaar andere disciplines.

Hoe meer iemand mij kan leren, hoe meer respect ik
heb voor die persoon. Ik besef ook dat ik nog
veel te leren heb. Gelukkig maar ook want leergierigheid
is voor mij een soort levenshouding.

Kritiek, commentaar en feedback zijn bijna even noodzakelijk
als eten en seks. Je ogen gaan ervan open en je leert dat
je beste werk voor verbetering vatbaar is. Ik heb het hier
dus wel over gefundeerde argumenten voor of tegen, niet over
het gewouwel van 'ik vind dat niet mooi'. Dat is subjectief
en subjectiviteit lijkt me niet de beste basis om iets te
beoordelen.

Ik heb ontdekt dat ik er goed in ben om niet om te gaan
met mensen die me eigenlijk niet interesseren. Irritante
contacten meteen de mond snoeren op een beleefde maar
efficiënte manier. Iets waar het personage Jerry Seinfeld
maar niet in lijkt slagen. Heerlijk.

U bent gewaarschuwd.