Zachte geuren en malse mensen

Laatst zei een goede vriend me 'als je vindt dat een man
een fijne lichaamsgeur heeft, past hij bij jou'. Daar zit
toch wel iets in. Dat zal Dirk Draulans ook wel bevestigen,
al ben ik het niet met hem eens dat slechte seks nuttig is,
athans toch niet voor mij.

Als je dus na een avond dansen en transpireren nog steeds
aangetrokken bent tot de man die jou koos als danspartner
dan zit het wel snor vermoed ik. Van dansen krijg je het
gewoon altijd warm en ga je de wereld ook mooier vinden.
Dansen is de ideale afleiding, het beste voorspel, een
geweldige drug om in de zevende hemel te komen of toch al
ergens daaromtrent.

Niet alleen lichaamsgeuren beïnvloeden mijn gedachten.
De warme, zoete, frisse geur van cederhout maakt mijn lichaam
helemaal warm en brengt me terug naar de periode dat ik veel
tijd in het houtatelier van mijn vader doorbracht en waar mijn
nieuwsgierigheid het telkens won van de koude.

Zijn zweet maakt me blij want mijn vadertje werkt altijd hard
en die soms penetrante zweetgeur hoort gewoon bij hem. Het siert
hem ook enorm dat hij nooit lichaamsvreemde geuren met zich
meedraagt. Papa ruikt gewoon naar papa en niet naar Hugo Boss
of Giorgio Armani.

Mama ruikt ook lekker als zichzelf en haar geur maakt me nog
steeds rustig. Telkens ik haar knuffel voel ik me net die kleine
meid die zich veilig en begrepen voelt. Stiekem ben ik nog wel
eens dat kleine meisje die bij mama op schoot wil.

Thuiskomen is ook geweldig fijn, zeker als mijn huisgenote een
kruidig bad heeft genomen en het hele huis naar ontspanning ruikt.
Dan word ik na een drukke werkdag instant rustig.

Niet alleen zachte geuren maar ook zachte mensen kunnen mij
ongelofelijk blij maken. De warmte van een lichaam heeft een
weldadige invloed op mij. Mensen met een mals laagje heb ik
het liefst om te knuffelen. Ik verkies toch wel een beetje
vlees rond de botten. Een knuffel af en toe met een malse
medemens heb ik soms even hard nodig als lekker eten.

Knuffel,
Popje

Lekker vuil mag weer

Wat ik al jaren zeg begint alsmaar vaker wetenschappelijke
grond te krijgen. Teveel hygiëne is helemaal niet gezond.
Zo blijkt ook uit een onderzoek dat deze week op
Gezondheidsnet wordt beschreven.


Deodorant gebruik ik al jaren omdat ik mijneigen zweet
na een tijdje niet meer draaglijk vind maar ik weet
eigenlijk niet of anderen dat ook vinden. En is dat,
als we eerlijk zijn, de reden waarom we ons zo vaak wassen
en ons omhullen met lichaamsvreemde geuren.

Dat we onze eigen geuren maar vies vinden is niet zo
interessant want ons lichaam communiceert ook met geuren.
Denk maar aan feromonen die ons aantrekkelijk maken voor
onze soortgenoten. Spijtig genoeg soms ook voor honden en
andere viervoeters.

Geef mij maar een man met een zweem van zweet want ik ervaar
dat als mannelijk en stoer want een man zweet als hij zwaar
werk doet, sport, danst en laat dat nu dingen zijn die de vrouw
in mij wakker schudt.

De reclame wil ons doen geloven dat vrouwen in zwijm vallen
voor Axe en consorten. Ze hebben nog gelijk ook, ik val er
van in zwijm maar ik vind dat niet zo positief dat ik geen
adem meer krijg als er zo'n Axe-man passeert. Bij sommige
mensen neemt hun geurwalm dezelfde proporties aan als de
uitlaatgassen van opgefokte brommertjes waar je als fietsers
noodgewongen mee wordt geconfronteerd.

Lang leve wat minder hygiëne! En begrijp me niet verkeerd,
ik kan genieten van een frisse douche maar ik gebruik zo
weinig mogelijk penetrante geuren in en rond de badkamer.
Ik ontdekte enkele maanden geleden de deodorant van Speick,
verkrijgbaar in bio- en ecoshops en online.


Ik ben nog nooit zo tevreden geweest over deodorant.

Uw meestal frisse oksel,
Popje

Living Roots

Als er iets is dat ik van mezelf ken dan is
het mijn enthousiasme maar zondag was ik
duidelijk niet de enige die enthousiast en
zelfs wild werd.


De tournee van 'Living Roots' werd in Gent
in De Centrale afgesloten met een onvergetelijk
concert mét verrassingsact. En laat ik er vooral
bij zeggen dat de muzikanten nog meer geschokt
leken met deze verrassing dan het publiek.


Het was meteen duidelijk dat de tekst op de affiche
'De top van de Belgische rock- en folkscene eert hun
helden' niet uit de lucht was gegrepen. 'Living Roots'
was werkelijk ONGELOFELIJK! Perfecte muziekkeuze,
uitstekende én sexy muzikanten! Ruben Block, Mich
Walschaerts, Mario Goossens en Jan De Campenaere kunnen
mij krijgen! Wauwwwwww, wat een testosteron en schitterende
zangstemmen op het podium! Vuurwerk!

Next time I'm in again!

Bij één liedje kwamen alle muzikanten aan één microfoon
om de beurt een stukje spelen of zingen. Aan deze micro
hing een stukje papier en ik zei nog 'waarschijnlijk een
blote madam' en wat bleek: Mich vond wat erop stond
blijkbaar niet gepast en draaide het blaadje om naar het
publiek om het vervolgens in zijn broekzak te frommelen.
Het was dus wel degelijk een schaars geklede dame.

Daar gaat dus het idee dat alleen truckchauffeurs en
werkmannen hun werkplaats opfleuren met kalenders en
foto's uit de Playboy of goedkopere blootbladen. Maar
de kers op de taart kwam er toen er plots een vulgair
geklede dame het podium betrad en zeer uitdagend begon
te dansen.

Dit was zowaar een striptease-act! Volledig ongepast
voor een steengoed concert als het deze. Ik kan veel
bloot verdragen maar wat we te zien kregen was afschuwelijk.
De dame in kwestie, Sabrina voor de vrienden, was slank
en was mooi gevormd maar leek minstens 10 jaar te oud
voor deze job en de zonnebank heeft daar zeker toe bijgedragen.

Wat het echter een schokkerende ervaring maakte waren
haar borsten. Ik kon al vermoeden dat ze niet 100% echt
zouden zijn maar dit waren werkelijk de meest mismaakte
siliconentieten die ik ooit heb gezien. Haar huid was
duidelijk te klein en het leek of alles elk moment kon
gaan exploderen. De inhoud bewoog ook zeer onnatuurlijk
en leek uit verschillende brokjes materie te bestaan.

Ik ben nu absoluut niet preuts maar van mijn part had
ze haar topje mogen aanhouden en zo snel mogelijk terug
naar huis mogen gaan.

Het enige grappige was dat het leek alsof de muzikanten
zelf zeer verrast waren en niet allemaal even opgezet
met het initiatief van de organisatoren. De ene leek
volledig ongeïnteresseerd, de andere verbaasd en nog
een andere leek wel wat meer gewoon!

Liefs,
Popje

PS: foto 1: Living Roots , foto 2(collage): Jer'm, Living Roots

ECO = HOT! ²

Als er nu iets is waar de hedendaagse vrouw zich
geenszins voor hoeft te schamen is het in het
bezit zijn van een vibrator, dildo of ander
stimulerend attribuut, al dan niet met partner
te gebruiken.


Toch is het niet altijd handig want de batterijen
geraken uitgewerkt en dan heb je net geen nieuwe
of opgeladen exemplaren in huis op het moment dat
je daar nu net nood aan had. En ik weet ook wel dat
je geen trildingen nodig hebt voor het verkrijgen
van een hoogtepunt maar laten we aannemen dat luiheid
zich overal kan manifesteren.

Deze week was ik op zoek naar ecologische maar sexy
oplossingen voor energie- of andere problemen. In mijn
interessante zoektocht kwam ik Earth Angel tegen.

Hoe ongelofelijk kan het zijn! Soms is een stapje terug
zetten in de technologische evolutie zo slecht nog niet.
Deze 'groene' vibrator dien je heel simpel op te winden
en dan heb je 60 minuten trilplezier. Je kan hem zelfs
via USB opladen. Geen batterijen en gezever meer. Weinig
moeite voor veel plezier.

Ik denk dat de kosten-baten-analyse bij deze snel gemaakt
is. Het is geen goedkoop ding bij aankoop maar ik vermoed
dat afhankelijk van de frequentie van gebruik je je aankoop
snel hebt teruggewonnen.

Spijtig genoeg is hij niet overal verkrijgbaar maar dat
betert hopelijk wel als de vraag groter wordt of dat de
producenten er misschien wel iets in zien en zelf gaan
experimenteren met ecologische oplossingen! Maar online
is 'hij' wel al te krijgen en volgens de informatie zelfs
geleverd binnen de 3 dagen. Ik ben benieuwd.

Liefs,
Popje

ECO = HOT!

Hempmade verhuist! Goed nieuws, dacht ik, en hopelijk
vinden ze een fijner plekje dan dit kleine, donkere holletje
in de Brusselsestraat. En of ze een grote en lichte ruimte
hebben gevonden! De winkel in de Diestsestraat is fantastisch
en de collecties nog veel uitgebreider.

Jaren geleden bij de eerste nieuwsberichten over hennep
en de verwerking ervan tot kleding en andere leuke dingen
werd mijn aandacht getrokken. Niet alleen door het idee
maar zeker ook door de man erachter.

Peter De Herdt is een man met een plan, een doel, ambitie
én knap én sexy. Plots vergeet het ontbreken van enig
sex appeal bij menig geitewollensokken vent. De sexy
groene man deed zijn intrede. Waarom denk je dat mijn
klantenkaart al bijna vol is. Uiteraard ook omdat ik wild
ben van de perfect passende broeken en kleedjes waar ik volop
complimentjes over krijg. ECO is HOT!

Maar ook voor de Hempmade man met prachtige, mannelijke
jukbeenderen, mooie ogen, grappige tongval, nooit
aflatende klantvriendelijkheid en wat een passie. Ik hou
niet zo van dreads maar ik maak graag een uitzondering.

Ik ben verkocht...en mijn kast hangt vol hennep!

Groene groetjes,
Popje

Om te zoenen

Mannen die zoenen heb je in alle maten en gewichten en
dat is goed want voor elk wat wils. Maar zoenen vergt
vakmanschap. De ene doet het te traag, de ander te snel,
de betonmolen is een gekend fenomeen en het is niet sexy.
Deep throat heb ik ook al eens meegemaakt. Dan lijkt het
een huigkriebelaar of eentje die mijn hele binnenkant wil
schoonlikken.

In mijn herinnering gaat mijn eerste zoen toch nog altijd
door als de slechtste ooit. Teveel tong, teveel speeksel
en te grote tanden, kortom er was van alles wat teveel en
het was vooral helemaal niet lekker. Ik schrok van de smaak
van een andere mond. Het was de eerste en de laatste keer
dat ik echt proefde van een mond.

Dat wil niet zeggen dat ik daarna nooit meer zoende,
integendeel, maar de keren die daarop volgden genoot ik
gewoon en voelde ik vooral ipv te proeven.

Uit ervaring kan ik zeggen dat ik graag zoen. Of ik goed
zoen dat zullen de ervaringsdeskundigen mij moeten laten
weten. Ik heb nog geen klachten gehoord maar ja, ik zeg
zelf ook niet snel tegen een kerel dat hij niet kan zoenen.

De periode voor de eerste zoen is heerlijk. Je weet/hoopt
dat die kus er zal komen en je bent gefocust op de lippen,
de handen, de ogen,... Je hoort de woorden en je praat maar
in je hoofd voel je die kus al. Je voelt de spanning die
zich opbouwt, geen stress maar een zaligmakende, geestverruimende
drang om te smelten en alles te vergeten.

Het gesprek deint op de golven van de verwachting en bij
elke zachte beweging van zijn lippen, ben ik afgeleid en
voel ik me verleid...

Liefs,
Popje

Absynthe in my Mind

Elke noot gespeeld maar vooral gezongen bezorgt me
kippenvel en een gevoel van verliefdheid. Verliefd
op de muziek van Bert Ostyn, Renaud Ghilbert, Jan
Duthoy, Sergej Van Bouwel en Jakob Nachtergaele van
Absynthe Minded.


Bert Ostyn blijft wel een zeer aparte aantrekkingskracht
uitoefenen. Zijn stem is echt heel sexy en het timbre
doet mijn hart trillen. De violist kan me ook bekoren
en streelt mijn oor.

Hun concert in Het Depot op 3 november was echt
ongelofelijk goed. De eerste keer zag ik ze in de
Marquee in Werchter en was meteen helemaal verkocht.
Van 'There is Nothing' was ik niet zo wild maar hun
nieuwe plaat heeft me echt omvergeblazen.

Middelmatigheid is er niet op te vinden. Het heerlijke
'Envoi' kan me nog steeds bekoren maar is zeker niet
het enige pareltje. 'Moodswing baby' is een absolute
ode aan de vrouw in al haar gemoedsonrust en daar
kan ik alleen maar fan van zijn. 'Heaven knows' dat
Absynthe Minded het altijd goed bedoelt. 'Paramount'
is de gevoelige snaar en bij voorbaat een kanshebber
om bij menig koppel 'ons' liedjes te worden. 'Mercury'
is een supervet lied en ik houd van de manier waarop
meneer Ostyn de zin 'The old man sitting on a bench
in the shadow' zingt! Zo sexy!

Ik ben verkocht en Bert hangt boven mijn bed!

Liefs,
Popje

Warme ontboezemingen

In de Floere Bloes, het jeugdhuis dat bij mijn ouders
bekend stond als 'het drugskot' maar waar ik menig
fijne jaren heb doorgebracht, heb ik het genoegen gehad
te dansen met een mooi meisje. Mijn ogen waren gesloten,
zoals wel vaker als ik dans, en toen ik ze opende, stond er
een knappe griet heel intiem tegen mij aan te dansen. Ik
kan je verzekeren dat me dat niet koud liet.



Om mannen te plagen dansten Kim en ik wel eens samen.
Een vrouwenlichaam is me niet onbekend op de dansvloer.

Toch was het anders met deze mooie meid. Zij nam het
initiatief en leek het wel een beetje te menen. Ik werd
er waanzinnig ijl van in mijn hoofd. D., mijn toenmalige
vriend was wel ergens aanwezig maar op dat moment was ik
met mijn hoofd in een heel andere wereld. Waarschijnlijk
had de ruime portie alcohol daar ook wel wat mee te maken.

Zoals velen onder jullie krijg ik het wel eens warm bij
meer dan gewone aandacht van anderen. Die jeugdhuisjaren
doen me ook nog denken aan 'mijn knap ventje'. Dat was,
om alle misverstanden te vermijden, niet mijn toenmalig
lief maar een knappe jongen die een vast lid was van de
Floere Bloes en wiens identiteit ik niet ga prijsgeven.

Het begon op één van de eerste Cocktailparty's in het
jeugdhuis. Ik was al enkele jaren samen met D. en kwam
helemaal geen aandacht te kort maar wat extra spanning
had een heerlijk effect op mijn gemoed. Ik wandelde,
al flink in de wind, op hem af en zei hem, in het bijzijn
van zijn vrienden, dat ik hem de knapste kerel van de
Floere Bloes vond. Hij lachtte het weg maar de maanden
daarna bestond er een soort platonische spanning.

Ik genoot ervan dat hij naar me keek, mijn kont aanraakte
als hij me passeerde en niemand het zou opmerken in de massa.
Net als dat mooie meisje stond hij op een keer vlak voor
mij op de dansvloer. Wat een kriebels! Toch was het geen
verliefdheid want ik fantaseerde meer over hoe hij zou zijn
dan dat ik hem kende. Ik ben hem ooit nog tegengekomen in
de Overpoort in Gent waar ik toen op kot zat. Maar ik ben
trouw gebleven.

En ik ben nu eenmaal niet het type dat net als Tasha
uit The L Word denkt 'Thinking is cheating'.

Liefs,
Popje

Lekker stuk @ STUKcafé

Saturday 31st of October @ STUKcafé

Dansen, daar heb je geen partner voor nodig. Dat
werkt als stront op een vlieg en voor je het weet
zwermt er wel eentje rond jou. Zo ook zaterdag
in STUKcafé waar ze met ClubSTUK het beste
danscafé van Leuven zijn. Soulclub
met de knappe Pierre De La Rivière
en Jonni Gratts was werkelijk adembenemend
soulful music.

Kippenvel!!!

Vervang Cosmo door Cointreau en je hebt de beste
politan-cocktail van STUKcafé en die hebben we ons
geweldig laten smaken. De grappige en niet onknappe
barman had snel in het snuitje wat die twee zotte
wijven nodig hadden: alcohol en een bende knappe mannen
om ons mee te amuseren. Bij de watertjes tussendoor
fronste de barman zijn wenkbrauwen maar hij stond
spijtig genoeg aan de verkeerde kant van de toog om
mee te genieten van wat de alcohol met ons gemoed deed.
Die Duitsers en Italianen waren onderhoudend maar eerder
vervelend dan interessant. Knappe mannen komen vaak met
mooie vrouwen maar dan komt het erop aan zijn madam te
spotten en oogcontact te maken.

Vrouwen die goed in hun vel zitten en geen homofobe
neigingen hebben kunnen best genieten van vrouwelijke
aandacht.

Figuranten genoeg deze avond. De Vlaamse mannen bleven
spijtig genoeg ver van de dansvloer. Waarom zijn mannen
zo bang van vrouwen? Rais en ik vragen het ons dagelijks
af. Moeten wij echt altijd initiatief nemen of zijn we
gewoon te ongeduldig. Onze Nederlandse vriendinnen vinden
'hun' mannen toch wel wat vlotter. Ze komen gewoon een
praatje maken. 'Onze' mannen zouden daar nog iets van
kunnen leren.

Liefs,
Popje

Opstootjes van geluk

Geluk kan saai zijn maar eigenlijk is het gewoon
eenvoudiger. Eenvoud maakt me blijer, minder druk,
fijner in de omgang en gelukkiger.

Single zijn is eenvoudig, niemand om rekening mee
te moeten houden, niemand die aan je hoofd zeurt,
niemand die de toiletbril omhoog laat staan, niemand
niemand wiens slechte eetgewoontes ik onbewust
overneem,... maar ook niemand die me knuffelt als
ik thuiskom, niemand die me zegt hoe mooi ik ben,
niemand die mijn mislukte gerecht toch weet te
appreciëren, niemand om mee te dansen,...

...maar ik ben zielsgelukkig met mezelf.

Kate laat ons onszelf knuffelen na elke Zenzales.
Mijn mama is zachter dan mijn zachtste knuffelbeer
dus telkens ik haar zie geef ik haar een warme knuffel.
En ze verdient het echt! Mooi zijn is relatief en
dus vind ik mezelf mooi ook al is niet iedereen het
met me eens. En ach, smaken verschillen. Mijn gerechten
mislukken zelden en gelukkig heb ik ook vrienden en
vriendinnen die mijn kookkunsten weten te waarderen.

Dansen, daar heb je geen partner voor nodig. Als je
danst werk je als stront op een vlieg en voor je het
weet zwermt er wel eentje rond jou. Zo ook zaterdag
in het STUKcafé.

Lees meer in volgende post.

Liefs,
Popje

Dilemma's in Lesboland

Drink ik een Gin Fizz of een Cuba Libre?
Dit is geen dilemma want ik neem ze gewoon
allebei. Neem ik kriek of witte wijn?
Geen dilemma want afhankelijk van de goesting?
Neem ik een stoere sportieve of een alternatieve
muzikant? Dat is ook geen dilemma want ik
heb beiden gehad en was toch niet helemaal
overtuigd.

Geen dilemma's dus alleen in de schijnbare
onmogelijkheid verkeren de gulden middenweg
te vinden. Of is dat gewoon niet aan mij besteed.
Misschien blijf ik wel nood hebben aan extremen
omdat ik me anders te snel verveel. Of ben ik
eerder niet in staat met iemand samen te leven
die anders is. Waaaaaaaaaaaah! I hope not because
boys are so interesting. And girls...

Of zal ik in navolging van mijn eerste verliefdheid
op een vrouw mij eens volledig laten gaan in Lesboland?
'Nu is het de moment voor een lesbische ervaring',
zei de lesbische vriendin me overtuigend. 'Waarom
niet', denk ik dan. Wie weet zijn vrouwen wel zo
romig als ik zelf heb gefantaseerd.

Maar hoe pak ik dat aan? De Key West of café Akotee
binnenstappen en hopen dat een knap wijf het initiatief
neemt. Ik kan de spanning al voelen of is dat belachelijk?
I'm not gay like I'm not a vegetarian but I don't eat
a lot of meat. Op onderzoek naar mezelf... be continued.

Liefs,
Popje

Woody

Mannen op de trein, kijkend, mijmerend, verwachtend.
Eén blik van solidariteit; de lawaaierige tieners op
weg naar I LOVE Techno bevolken de volledige trein.

Eén man die zich - toevallig - tegenover mij zet.
Achteloos bladerend in zijn agenda, zijn gsm nakijken
op berichtjes; is het werkelijk belangrijk of probeert
deze - toch wel interassante - man zich een houding van
belangrijkheid aan te meten.

Het is schattig en beetje zielig. Toch slaat mijn fantasie
wat op hol. 'Hij is hier speciaal voor mij komen zitten',
'Hij kijkt wellicht stiekem naar mij'. Maar ach, dromen is
des mensen.

Hij is stijlvol gekleed met hemd, wollen vest en 'floere'
jas met bijpassende broek. Zijn schoenen doen me echter
twijfelen. Glimmend, roodbruin, geweven lederen puntschoenen
doen me denken aan mannen die op mannen vallen. Zijn Woody
Allen-brilletje maakt dat ik er toch niet helemaal warm van
word.

Van ver lijken zijn handen verzorgd maar met een scherpere
blik zie ik de afgeknabbelde nagels en de kleine velletjes
aan zijn nagelranden. Verraden deze een wat zenuwachtige
aard? Nog steeds die agenda. Weet hij werkelijk niet wat
zijn plannen zijn? Zijn goedkope rugzak maakt me nieuwsgierig
en doen me vermoeden dat hij zijn stijl niet in alle lagen
van zijn bestaan manifesteert.

De Rail Pass verraadt dat hij zeker de 26 is gepasseerd
maar dat kan ik ook wel zien aan de opkomende rimpels rond
zijn mond. En al staan zijn ogen nog jong, de 3 lijkt al
een serieuze tijd voor zijn leeftijd te staan. Een man met
wat levenservaring is niet noodzakelijk gedoemd om saai te
zijn. Integendeel, zijn versierpogingen zijn misschien
niet meer zo puberaal, al kunnen ze evengoed belegen zijn
bij gebrek aan verse ervaringen op dat vlak. Ik ben wel
wat kieskeurig maar anders blijft mijn 'range' te groot.

Ook al ben ik niet meteen verkocht, ik blijf met mijn
gedachten bij Woody en mijn fantasie laat ik de vrije
loop. Hij beroert toch mijn onderbuik. Grappig dat ik
net thuis nog een uur voor de spiegel stond, twijfelend
of ik mijn haar, en alles daaronder, nog zou wassen of
dat ik vanavond nog wat naar mezelf wil ruiken. Geen idee
of dat enig verschil zal maken want ik heb geen concrete
plannen.

Woody verveelt zich na een halfuur nog steeds. Blij dat
hij toch niet al uitstapte in Brussel maar mij nog vergezelt
tot in Gent. Ik kan weer amper de drang onderdrukken hem
wat van mijn lectuur aan te bieden. Het enige wat ik kan
geven is het literaire tijdschrift 'De Groene Amsterdammer'
met als onderwerp 'Sex'. Niet bepaald een neutraal onderwerp
om een gesprek over te beginnen with a total stranger.
raal
Liefs,
Popje

Blikken en torso's

Wat een heerlijkheid, rondkijken, giechelen,
flirterig lonken, ostentatief aanwezig zijn.
De knappe man heb ik graag in mijn buurt. Er
lopen er wonderwel veel meer rond dan ik had
kunnen dromen. Hoe geweldig is het om ongeneerd
te genieten van het sturen en ontvangen van
zwoele blikken. De sauna is dan de plaats bij
uitstek om te flirten. Er waren vanavond ook
opvallend veel knappe, jonge goden aanwezig.

In de avond voor ons eetfeest van Ajpopoli
wilden we ons nog eens lekker gaan ontspannen
in de zalige hitte van de sauna in Herselt.
Het was een avond zoals er nog veel mogen volgen;
lekkere kontjes, gespierde torso's, mooie ogen
en vooral onnozele flirtpraatjes. Dat flirten
heb ik zo gemist en ik ben er nog altijd goed in.
Maar voor mij even geen vent voor serieus.

Toch blijven mannen ongelofelijk interessante
wezens en er lopen zoveel sexy exemplaren rond
en hopelijk hebben sommigen onder hen zin in iets
leuks!

Liefs,
Popje

20 jaar verliefd!

...of misschien zelfs al wat langer maar
vandaag had ik zin om dat te vieren! Nooit
gedacht dat ik vanaf mijn eerste verliefdheid
non-stop verliefd zou zijn tot nu.

De jongetjes, jongens, mannen waar ik verliefd
op was zijn samen een mooie doorsnede van de
mannelijke bevolking, zij het dat ze zich territoriaal
gezien vooral situeren in de lijn van Haacht,
Keerbergen, Rotselaar, Werchter, Wezemaal,
Heikant, Rotselaar-centrum, Leuven-centrum en
Wijgmaal.

Ik heb nu eenmaal weinig wereldse ambities op
dat vlak maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.
De Internationale betrekkingen laat ik aan anderen
over. De Franse Malinees, de ingeweken Gentse,
de naar Hasselt uitgeweken Rotselaarse, de Spaanse
vriend, de Hondurees met Spaanse connecties, de
minnaar met Spaanse roots, de kale Nederlander,
de Slovaakse schone, de pittige Française,...

Ik wens ze allen veel geluk in de liefde!

Na 20 jaar verliefd zijn kan ik terugkijken
op een zalige tijd van verlangen, hoop en spanning.
In het middelbaar gaf het me een gevoel van
vrijheid. Ik ambieerde geen relaties hoewel ik
niet schroomde de jongen in kwestie duidelijk
te maken dat ik wel wat wou.

Maar dat zalige en knagende gevoel, dat bonzend hart,
die stiekeme blikken, dat wachten tot hij voorbijfietst,
dat babbelen met vriendinnen tot een stuk in de nacht,
dat mijmeren in de klas,... ik zou het voor geld hebben
willen missen.

In mijn jonge leven kan ik zeggen dat ik de 50 al
ben gepasseerd; alle mannetjes waar ik ooit verliefd
op was. Ze hebben het niet allemaal geweten, sommigen
wel, van anderen ben ik zelf hun naam vergeten: Dries,
Paul, Bram, Rinus, Steven, a guy called Tsjerno but it
wasn't his real name, Jannes, Olivier, Kristof, Hu Hsien,
Ignace, Dirk, Stijn, Thomas, Vincent, L., Tim, Tom,...

Soms voor één dag, ook eens voor 5 jaar, soms stiekem,
vaak schreeuwde ik het van de daken, soms even niet, soms
weer heel erg wel,...nooit hetzelfde, altijd een
onvergetelijke ervaring.


Liefs,
Popje

God op de trein

Eentje uit mijn archief

De trein rijdt. Dat is een feit. Maar laten we nu niet
uitweiden over die verrekte nieuwe treinregelingen. Er
zijn uiteraard ergere zaken in de wereld. Een positief
punt in het verhaal is wel dat je op de trein eens een
ander uitzicht heb dan dat vanuit je keukenraam tijdens
de afwas of vanuit je kantoor als je collega toch weer
Q-Music opzet terwijl je net wat stilte wenste.

De trein voert je mee, je gedachten de vrije loop, net
als eieren, hoewel een groot hok nog steeds een hok is.
Dus wat is vrijheid? Dat niemand in je hoofd kijkt, dat
alles kan en alles mag in je fantasie. Ik voel me vrij
om te denken wat ik wil en om te denken aan wie ik wil.

En laten we wel wezen, gedachten kunnen wel eens afdwalen
naar die knapperd van op de cursus op maandagavond of
naar de zachte boezem van de vriendin van je kotgenoot.
Heerlijk om zo vrij te zijn.

Als God ons al schiep dan heeft hij er toch maar mooi
voor gezorgd dat we tot elkaar worden aangetrokken, dat
seks niet enkel dient om ons voort te planten, zoals
De Kerk onze (over-)(groot-)ouders op dwingende wijze
meegaf. Ik ben blij dat we daarvan verlost zijn, althans
sommigen toch. Geilheid is immers geen nieuwe evolutie
in het menselijk bestaan. Het bestaat als sinds
mensenheugenis en het kan geen kwaad daar af en toe
aan herinnerd te worden.

En op de trein is mijmeren over onbereikbare - hoewel,
wat is onbereikbaar - mannen, vorige vriendjes, oude
mannen, te jonge mannen, zachte vrouwen, stoere vrouwen,
interessante vrouwen,... een waar genoegen. Niemand
ziet je, niemand hoort waar je gedachten heen fladderen
op weg naar de eeuwigheid.

Mijmerend,
Popje

Gestopt en goedgekeurd

De beste beslissing in 9 jaar! Zalig! Wat hieraan
voorafging...

Ik was 18 jaar, had mijn eerste serieuze vriendje
en na enkele maanden voelde ik me toch klaar om
verder te gaan dan kussen en friemelen. Spannend!
Maar om tienerzwangerschap te voorkomen, koos ik
voor De Pil. Femodene klonk veelbelovend en ik
had geen vermoeden dat het mijn vrouwelijkheid
zou aantasten, het gevoel met mijn eigen lijf!

Ik werd niet dik en had ook geen andere bijwerkingen
van deze hormonenbom. Vriendje 1, vriendje 2, vriendje 3,
vriendje 4,... en negen jaar verder. De seks was goed
maar...

...ik vond het tijd voor verandering. 'Obama for change',
placht ook Barack te poneren en het bracht hem zowaar de
Nobelprijs voor de Vrede op. Voor mij zal het dus hopelijk
wat vrede met mezelf veroorzaken.

En zoals mijn moeder in al haar feminisme vaak zegt,
'Mannen mogen ook wel eens iets doen.' Waar ze dan op
doelt is me niet altijd duidelijk. Voor mij was het
maar al te duidelijk dat die pil uit mijn lijf moest
en er dus andere acties ondernomen moeten worden om
te voorkomen dat mijn nageslacht zich al te snel aanmeldt.

Ik ergerde me ook aan mijn eigen moodswings. De dokter
schreef me een lichtere versie voor maar zelfs de
harmonieuze hormonensamenstelling van Harmonet kon
me niet bekoren.

In mijn omgeving werd en wordt wel eens beweerd dat stoppen
met de pil een boost zou zijn voor het libido. Ik dacht:
'Zo'n vaart zal het wel niet lopen. Ik heb weinig last van
de nevenwerkingen dus zal ik ook wel bespaard blijven van
de hoopgevende mogelijke bijwerkingen van het stoppen met
de pil.

Niets was echter minder waar. Maandag (enkele weken geleden)
nam ik mijn laatste exemplaar en enkele dagen later leek
een nieuwe wereld voor mij open te gaan. Ongelofelijk, het
is als de ODOL voor mannen, bijna elke ochtend en middag en
avond en...! Wauw, het heeft zijn effect niet gemist. Hoe
zal ik het benoemen, a woman's boner! Hell, yeah!

Warme zucht,
popje

Babyboom

Mijn 27 lentes bezorgen mij af en toe hormoonwisselingen
en die gaan weleens gepaard met een week gevoel bij het
zien van baby's. Wellicht geen abnormaal verschijnsel
bij vrouwen van mijn leeftijd. Ik maak me er dan ook
geen zorgen over. Zolang ik de onbedwingbare drang om
te oefenen in voortplanting maar niet verlies. Eerst
veel oefenen en dan pas voor echt hé.

Gelukkig doen verschillende koppels mij al voor hoe het
is om voor echt bezig te zijn. De laatste maanden zijn
er mijns inziens ontelbaar baby's geboren. Ik begeef mij
niet naar menig 'moederhuis' maar beperk me tot de
beperkte kring.

Mijn ex-vriend is 4 maand geleden papa geworden. Hoewel
ik hem helemaal niet terug wil is het gek om de man die
ik 5 jaar geleden zag als toekomstige vader voor mijn
kinderen, nu plots een dochter heeft van een andere vrouw.
Maar ik ben ook wel blij dat ik dat mag meemaken. De naam
van zijn dochter doet me 'onbewust' toch een beetje aan
mezelf denken. 'Nell' lijkt toch wel op 'Nele' of vergis
ik mij :).

Gelukkig gaat mijn baarmoeder daar niet van steigeren
maar beginnen mijn handen te kriebelen om een handgemaakt
cadeautje te verzinnen. Ik trek dus naar de Hema om een
wit exemplaar van een baby-kledingstukje te kopen om het
dan naar eigen ontwerp aan te passen aan de baby die ik
ga bezoeken. Ik ben toch wel fier op het resultaat! Hier
zien jullie een detail. Ik ben nog niet op bezoek geweest
met mijn eigen creatie dus ik toon nog niet het hele
kledingstukje.



Mijn oudste nicht An en haar man David zijn sinds enkele
weken de fiere ouders van Fons. 'Geen foto's online' hebben
ze me op het hart gedrukt. Geen probleem maar zijn naam
mag wel geweten zijn. Heel origineel en de eerste Fons
in Limburg dit jaar! Daar moet op gedronken worden. Voor
Fons ook een handgemaakt cadeautje.



Liefs,
Popje

ODOL

Last van een onfrisse adem 's ochtends? Dan heb
jij nood aan ODOL!

Laten we hier het blauwe mondwater niet verwarren
met een ODOL van een heel andere strekking. Warm,
vochtig en niet altijd fris ruikend, dat kan wel
eens gebeuren maar laat mij nu tot voor enkele
maanden enkel het mondwater kennen en nog nooit
gehoord te hebben van de onder mannen én hopelijk/
waarschijnlijk ook onder veel vrouwen gekende ODOL.

De meeste mannen zullen hier vroeg of laat en soms
of vaak mee te maken hebben. Ik heb het hier namelijk
over een Ongelofelijk Dikke Ochtend Lul. Voor wie
dit niet wist, geen nood, ik weet het ook nog maar
net. Na het gelach van mijn vriend omdat ik dat niet
kende, dacht ik, 'er moeten nog mensen zijn die dit
niet kennen, dus plant ik dat hier in mijn blog!'.

Volgens Wikipedia is ODOL zelfs militair jargon.
Ja, mannen onder elkaar zullen wel de geweldigste
afkortingen uitvinden om de dingen maar niet bij
naam te moeten noemen.

Vanaf nu kan ik dus meelachen want mijn vriend kende
ODOL mondwater niet en geloofde nooit dat dit dezelfde
naam droeg. Ik was 1000% zeker dat dit bestond en
troonde met mijn fototoestel naar het Kruidvat en
legde ODOL vast. Je had zijn ogen moeten zien toen ik
hem die foto toonde: hilarisch ongeloof!



Van de andere ODOL heb ik geen foto maar dan zoek je
je maar een lekkere vent of als je er zelf een bent
moet je 's morgens maar eens onder de lakens kijken,
wellicht kom je die dan af en toe wel eens tegen.

Maar er zijn uiteraard nog veel variaties op dit thema:
ODAL - ochtend = avond
OGOL - dik = groot
OZOL - dik = zielig
ODMIL - ochtend = middag
...

Geniet ervan zou ik zo zeggen en anders, droom
ervan!

Prettige groetjes,
Popje

I love Jesus

Als je van Jezus houdt kan je dat op heel verschillende
manieren laten zien. Je kan non of pater worden maar
als je dat wat te ver vindt gaan, kan je ook gewoon
stickergewijs aan de buitenwereld je liefde betuigen.
Stickers zijn dus ondertussen het katholieke pad gekruist.





Voor wie het allemaal niet zo goed weet en God nog niet heeft
gevonden, ervan uitgaande dat deze lieve/boze "man" bestaat.



Ik heb geen auto maar als ik er al een zou bezitten zouden
daar geenszins zulke kleverige Jezusadoraties opzitten. Maar
niet iedereen houdt van ijle hersenspinsels of mannen die al
(bijna) 2000 jaar dood zijn. De natuur is ook een nobel doel
en op zijn minst tastbaar. De natuur heeft een punt en dat
hebben ze bij Natuurpunt goed gezien.



Wie kan me helpen met deze laatste? Ik heb geen idee waar
dit teken voor staat, ik ben voor noch tegen maar vraag
me wel af wat het betekent.



Ik ben wel vóór stickers! Express yourself in any way!

Popje

Autogeluk

Als een baby beleef ik mijn werkloos zijn, vol verwondering
voor mijn omgeving. Met pretoogjes fiets ik ondertussen al
6 weken rond. Vervelen doe ik me geenszins, wel hopen,
handelen en liefhebben.

Mooie, lelijke, leuke, vervelende, natte, warme, intense, saaie
dingen kruisen dagelijks mijn pad, dat de ene keer ergens en de
andere keer nergens heen leidt maar me veel genot verschaft.

Rondkijken en de beelden niet enkel op mijn netvlies maar ook op
de gevoelige (digitale) plaat vastleggen brengt me veel vreugde.

VW-busjes krijgen mijn aandacht sinds we er thuis ook eentje hadden.
Die was niet zo retro als deze exemplaren maar ik mis onze rode bus
wel eens. Het heerlijke gevoel om zo hoog te zitten en over al die
kleine autootjes heen te kunnen kijken en het kleine broertje te zijn
van alle vrachtwagens die je passeert.





Een mooie wagen is niet voor elk vers getrouwd koppel voldoende om de pracht en praal van hun huwelijk te onderstrepen. Praalwagens allerhande willen dan wel helpen om de aandacht van de voorbijgangers alvast wat langer vast te houden.





Rode autootjes trekken mij aan. Ik heb zelf geen vervoermiddel op 4 wielen maar de rode exemplaren kunnen toch altijd op mijn sympathie rekenen. Dat zal misschien ook wel te maken hebben dat de eerste auto waar ik mee reed een rode was. Nostalgie naar die stuntelige pogingen alle pedalen voor het juiste doel te gebruiken. In het examencentrum vonden ze alvast dat ik pas na 3 keer in staat was om dat voertuig ordentelijk te besturen. Maar al zeg ik het zelf, na 6 jaar gaat dat al veel beter.







Wonderlijke autostickers trekken regelmatig mijn aandacht maar die zijn voor morgen!

Liefs,
Popje

Deze peer maakte mijn dag

Het was een schitterende dag. Lekker gefietst
en op aanraden van Natuurpunt genoten van
stukjes natuur langs fietspaden en veldwegen.


Vanavond mogen genieten van de prachtige
paarse schemering, de koele wind en een fijne
babbel bij een heerlijke kop warme chocomelk
op het terras van De Werf!


Maar een dag eindigen zonder peer dat zou toch
al te gek zijn. Maar de Chinezen doen het elke
keer weer. Ons verbazen met hilarisch vernuft.
Deze Boeddha-peren zijn werkelijk ongekend!

Ik kijk al uit naar Jezus-aan-het-kruis-peren
die binnenkort in de supermarkt zullen liggen.
'Lelijk' fruit is trouwens sinds kort terug
toegelaten in Europa dus daar hoeven we ons al
geen zorgen over te maken.

Nele Pele Peregat

Dode vogeltjes

Doodgereden, doodgevlogen tegen een raam,
uit het nest gevallen,... vogels komen
niet altijd gezellig aan hun eind en dat
heb ik deze week zelf ondervonden.

'Achter ons huis staat een boom en in die
boom daar was een tak, een reuzetak, oh
jongens wat een tak was dat en op die tak
daar was een nest, een verlaten nest, oh
jongens wat een nest was dat en in dat nest
daar lag een ei, een zielig ei, oh jongens
wat een ei was dat.'

Dat ei viel uit dat nest, van de tak, van de boom
en ik legde het vast...

Gisteren ontdekte ik naast een haag aan Gent-Zuid
plots mijn tweede dode vogel van de week. Ik nam
meteen mijn fototoestel en trok - tot grote verbazing
van de groenmedewerker van 't stad die net die haag
wilde gaan snoeien - een foto van de zielige scene.



Blij dat ík leef,
Popje

Tijd voor komkommer

'Waarom probeer je dat niet eens', zei mijn vriend
enkele maanden geleden. Ja, waarom niet. Ik beweer
al jaren dat ik geen komkommer eet. Ik weet ondertussen
zelf niet meer waarom. Het smaakt gewoon niet erg speciaal.
Geef mij maar olijven, pittige kruiden, Thaise wok,...

Mijn vriend maakt de heerlijkste salade en daar zit
nu eenmaal komkommer bij. Ik had dus niet veel keus.
Ofwel als een klein kind al die stukjes uit mijn bord
vissen of mij niet laten kennen en stoer die komkommer
opeten.

En geloof het of niet; na enkele keren begon het me
zowaar te smaken. Ik ben nog steeds geen fan maar ik
betrapte me er deze week op dat ik zomaar zelf een
komkommer in mijn winkelmandje dropte!

Wat de liefde allemaal niet doet. Met een beetje
aanmoediging leer ik weer wat bij en dat maakt me
blij.

Er gaat een wereld voor me open want nu zijn er plots
veel meer gerechtjes die me kunnen bekoren.

Jullie liefhebber van alles wat de tong streelt,
Popje