zaterdag, september 12, 2009

Deze peer maakte mijn dag

Het was een schitterende dag. Lekker gefietst
en op aanraden van Natuurpunt genoten van
stukjes natuur langs fietspaden en veldwegen.


Vanavond mogen genieten van de prachtige
paarse schemering, de koele wind en een fijne
babbel bij een heerlijke kop warme chocomelk
op het terras van De Werf!


Maar een dag eindigen zonder peer dat zou toch
al te gek zijn. Maar de Chinezen doen het elke
keer weer. Ons verbazen met hilarisch vernuft.
Deze Boeddha-peren zijn werkelijk ongekend!

Ik kijk al uit naar Jezus-aan-het-kruis-peren
die binnenkort in de supermarkt zullen liggen.
'Lelijk' fruit is trouwens sinds kort terug
toegelaten in Europa dus daar hoeven we ons al
geen zorgen over te maken.

Nele Pele Peregat

woensdag, september 09, 2009

Dode vogeltjes


Doodgereden, doodgevlogen tegen een raam,
uit het nest gevallen,... vogels komen
niet altijd gezellig aan hun eind en dat
heb ik deze week zelf ondervonden.

'Achter ons huis staat een boom en in die
boom daar was een tak, een reuzetak, oh
jongens wat een tak was dat en op die tak
daar was een nest, een verlaten nest, oh
jongens wat een nest was dat en in dat nest
daar lag een ei, een zielig ei, oh jongens
wat een ei was dat.'

Dat ei viel uit dat nest, van de tak, van de boom
en ik legde het vast...

Gisteren ontdekte ik naast een haag aan Gent-Zuid
plots mijn tweede dode vogel van de week. Ik nam
meteen mijn fototoestel en trok - tot grote verbazing
van de groenmedewerker van 't stad die net die haag
wilde gaan snoeien - een foto van de zielige scene.



Blij dat ík leef,
Popje

Tijd voor komkommer

'Waarom probeer je dat niet eens', zei mijn vriend
enkele maanden geleden. Ja, waarom niet. Ik beweer
al jaren dat ik geen komkommer eet. Ik weet ondertussen
zelf niet meer waarom. Het smaakt gewoon niet erg speciaal.
Geef mij maar olijven, pittige kruiden, Thaise wok,...

Mijn vriend maakt de heerlijkste salade en daar zit
nu eenmaal komkommer bij. Ik had dus niet veel keus.
Ofwel als een klein kind al die stukjes uit mijn bord
vissen of mij niet laten kennen en stoer die komkommer
opeten.

En geloof het of niet; na enkele keren begon het me
zowaar te smaken. Ik ben nog steeds geen fan maar ik
betrapte me er deze week op dat ik zomaar zelf een
komkommer in mijn winkelmandje dropte!

Wat de liefde allemaal niet doet. Met een beetje
aanmoediging leer ik weer wat bij en dat maakt me
blij.

Er gaat een wereld voor me open want nu zijn er plots
veel meer gerechtjes die me kunnen bekoren.

Jullie liefhebber van alles wat de tong streelt,
Popje