Niet meer bang

Klein maar dapper
Bij elke stap een beetje groter
Dat kleine hartje maakt sprongetjes
in het donker niet meer bang

Langzaam wat luider
dat stemmetje aan de binnenkant
totdat plots iedereen het horen kan
in het spreken niet meer bang

Fragiel maar vastberaden
Klauterend over stenen van haar dam
Steen voor steen verplaatst
in haar eentje niet meer bang

Popje

Barstens vol vuur

Vol vuur, ja, barstens vol vuur
Laat nu maar komen, ik ben er klaar voor
Strijdlustig, met de borst vooruit
Namens mezelf en namens alles wat nog komen zal

In die naam spreek ik nu
Volhardend in nieuwsgierigheid
sta ik hier en geef ik nooit meer op
Liefdegevend en mijn hart laten sprekend

Smakelijk lachend om te pikante curry
En jouw parelende zweet weerspiegelt zo mooi
Leergierigheid en dagen vol plezier
Jij, mijn steunpilaar, mijn Griekse god

Straks vinden mijn woorden het juiste blad
Laat ik alles stromen, nooit meer in t klad
Echt en zachtig, waarachtig mooi
Namens mezelf en het boek dat ik ooit voltooi

Popje

Kleren morsen

Morsen wil ik, op tafel, op de grond. Als alles mag vloeien, mag ik ook morsen. Het steekt dan zo nauw niet. Dan mag het ook wel eens gewoon weekend zijn en feest en heel hard genieten. Dan hoef ik niks te denken. Zelfs niet aan mijn werk. Want zeg nu zelf, spaghettisaus is toch gemaan veel interessanter dan facturen nakijken. Mijn interesse in de betaalstatus van meneer Janssens is dan ook gezakt tot een historisch laagtepunt. Dit wil zeggen dat hij keihard de pot op kan.

Maar waar was ik gebleven? Oh ja, morsen is zo heerlijk. Ook met kleren mors ik graag. Als ik me omkleed is er niets zo fijn als elk kledingstuk dat ik uittrek gezwind door de kamer te gooien. Dat mag dan vallen waar het vallen wil, precies op die plek die God daarvoor heeft uitverkoren. Probeer maar eens, ja, jij, vlijtig, gestructureerde huisman, probeer maar eens. Je zal zien dat je daar blij van wordt. Van kleren morsen. Van lekker en gezwind alles wat je tegenkomt zomaar ergens neer te laten dwarrelen, als de blaadjes van de herfstboom, van de wilg en het eikenblad.

Ik voel je komen, je wil meer, je hebt de smaak te pakken, laat maar waaien. Laat die baard maar staan, stoppels zijn sexy, kijk maar naar Brad Pitt. Voel hoe het leven door alles stroomt als je maar even alles loslaat. De rijst, je thee, neem je overal mee, op tafel, op je krant, alles hoeft niet aan de kant. Laat de boel maar even de boel. Het is tenslotte weekend. Of toch bijna, en dan hoeft er niks meer, zo goed als niks meer. Laat maar lekker waaien en zwier alles aan de kant.

Spaghettisaus is perfect als je zomaar wat doet. Alles wat je in huis hebt, 2 brikken tomatensaus en klaar! Maten en gewichten zijn voor sissi's, prullen in de keuken dat is het echt werk. Daar moet je zowaar een durver voor zijn. Wel zien wat er komt. Zo  komen dromen ook in je hoofd. Laat maar komen, zei God, toen ik even niet keek en toen was daar mijn droom, mijn allermooiste droom.

Popje