Mijn pad (deel 1)

Zo helder als een glas water
Proper water uit de kraan
Proper glas uit de kast
 Zo rijk zijn dat de nood aan meer verdwijnt

Kan eenvoud mooier zijn dan veel en meer
Helder water voedt mijn gedachten maar ook het lichaam
of is het de geest die deze gedachten voortbrengt

Marinus Knoope ontknoopt onze gevoelens
en doet dat met overgave

Ik geef me over aan het leven, geniet van
blijdschap, verdriet, woede en angst
want zij maken van mij een vollere en rijkere vrouw

Nooit volleerd in het zijn maar de zoektocht naar...
is veel interessanter

Bedankt aan zij die mij kwetsen, om wie ik verdriet heb (gehad)
Bedankt aan zij die mij boos maken, ik doorvoel nu de woede
Bedankt aan zij die mij angstig maken, ik ben nu minder bang
Bedankt aan zij die mij blij maken, ik geef mijn blijdschap door
Eindeloos leven in een cirkel, doorgeven van alle gevoelens,
leren van jezelf, kijk naar jezelf, hou je niet vast, laat het los

Genieten, alles laten stromen, blijdschap delen en het geluk
jouw kant voelen opkomen, dat komt als een zachte bries op
een avond van een hete zomerdag, als geroepen en weldadig

Wees niet bang om gelukkig te zijn, je hoeft daar niets voor te doen
Volg gewoon je pad

Liefs,
Popje

Marinus Knoope is de auteur van 'De Ontknoping'

Dag droom

Twijfel is er steeds
Is deze gedachte meer waard dan een FB-update?
Word ik er een rijker mens van?
Is de passie genoeg voor een heel leven?
Voed ik mezelf met de juiste dingen?
Ben ik lief genoeg voor mezelf?

Hoe dichter bij mezelf, hoe minder de twijfel
meer gevoel, intuïtie, inspiratie, mijn bron, mijzelf
Zacht maar zeker het pad, eerst onwennig maar
vaker vastberaden met stevige tred
Al hoed ik mezelf voor te snel, te veel en te weinig mij

Loop jezelf niet voorbij, hier is het ook fijn,
hier precies waar je bent, daar is het goed

Als poppetjes zie ik de mensen, die zwermen
gedachten, verleden en toekomst,
hun blikken zonder woorden
Gevangen in verhalen van ik en jij, wij en zij
gedroomd en verlicht

Mijn dartel bestaan te midden de anderen
Waarvan dromen zij?
Welk plaatje zal mij vatten?
De man, het kind, de tuin of de wind
Laat het het laatste zijn
Mijn leven vluchtig voort


Popje

Elke dag vrouw

Vrouw zijn maakt me blij
Niet alleen op Vrouwendag
maar alle dagen van het jaar
Dartel en giechelend
Soms geheimzinnig en serieus

Jurkjes, rokjes, topjes, bloesjes,
leggings, nylonkousen, hoge hakken
maar evengoed mooi en zelfzeker
in jeans, t-shirt en sneakers

Een avondje uit met een zweem
van glamour met mascara, oogschaduw,
fond de teint en niet te vergeten
lippenbalsem of voor de durvers
is er altijd knalrode lipstick

Twijfel je wel eens of je rode lipstick
zou dragen? Volgens S. is de truc
gewoon doen alsof je dat elke dag
draagt en wek je dus zo de indruk
dat dat heel gewoon is

Elke vrouw is mooi, zacht of smal,
als ze straalt, als ze zachtjes met haar
heupen wiegt, haar aandacht moet
je verdienen, haar oog valt stiekem
op die knappe man

En laat het alsjeblief een schuddebuiker zijn...

Popje

Voorbij

Woorden werken na
Het geluid ebt weg
Blikken verbrand
De ogen gedoofd

Verlangens geschept
Gevoed en gepamperd
De hunkering als doel
schiet zichzelf voorbij

Gelonkt maar de tijd
verstreken
Het gevaar geweken
voor even
Niets meer

Popje

Zij aan zij

Geluk kan ik je niet geven
Daar zorg je zelf voor
Naast jou wil ik staan
met mijn eigen geluk
mijn eigen plezierigheden

Gelukkig kan jij mij niet maken
Daar zorg ik zelf voor
Jij staat naast mij
met je eigen geluk
je eigen gedachten

Maar als onze handen elkaar
raken vermenigvuldigen we
ons geluk
ons plezier
onze gedachten

Met onze voeten op de grond
Zij aan zij
Vel tegen vel
Mijn handen, jouw handen
Eén blik
Eén ogen blik

Popje

Kroonjuwelen

Steeds weer aparte maar mooie vormen
de symmetrie van Rorschach
doorzichtig, wit of de schijn van zacht geel
net een aureool of de bekroning

De bekroning van vrouwelijkheid
van de lusten en lasten
een huid van albasten
door haar geuren omringt struint ze

Struint ze door de wereld die haar omsluit
en onthult haar geheimen
haar vormen gehuld in laagjes verlangen


Popje

Het spel

Gekeken en gekeurd
Lichamen bewegen behendig
naast, tegen, langs, vel tegen vel, hunkerend

Negeren, ontwijken, bekijken
Zacht ontplooit de dynamiek
De dompeling der menselijke wezens

Verstrikt en verstreken
Energie stroomt
in en uit, op en neer, wild maar ingetogen

De lijven strak, de blikken gefocust
Inwendige storm maakt de lendenen week
Geen krimp gegeven

Het geluid te hard, het geluk verstoort
De lust te diep in het bloed
Gewenst intiem blijft uit

De ochtend nabij
Te haastig gehoopt
Het spel is gespeeld

Popje

Am I shallow?

Een guitige oogopslag, een strakke kaaklijn,
een gespierde kont, biceps en triceps,...
ik draai mijn hoofd en denk 'wat een lekker ding'

De vriendin die mij vergezelt zal mijn oordeel
bevestigen of tegenspreken maar plezier hebben we
wie of wat ook ons pad kruist

Het 'oog wil ook wat' gaat voor ons vrouwen ook op
Vleeskeuringen zijn heerlijk, het haalt de vrouwelijkheid
naar boven en knappe mannen voeden mijn zelfvertrouwen

Leeftijd is geen grens wel het potentieel dat uit hun ogen
spreekt, verlegenheid is geen obstakel, arrogantie evenmin
Maar waar ligt de grens waar een jongen een man wordt?

Geoefende flirtogen
Kijken mag
Kort, intens oogcontact
Maar je laat je niet kennen
Je waardigheid houdt stand

In de fleur van haar leven,
Popje

Bloesem

Ze nadert en dan is ze er plots
De maand die mij doet dromen
Dromen van iets nieuws
Een verandering

Vergeten hoe ze klonken
Zo blij met het vertrouwde getsjilp
Hun lokroepen tussen de stilte
De naderende lente

Het ene jaar vloeit telkens weer over
In het andere en toch niet zonder
Het vieren van de tijd die ik hier al ben
Jeugdig maar ervarend

Mijmerend, genietend en uitkijkend
Zo eenvoudig kan het zijn
Wachtend op de knop
Die bloesem worden zal

De dagen langer, de dromen dieper
Verwarde verlangens naar nieuw
En mooi en zacht en man en vrouw
Jij en jou


Popje