Laaf je aan mij

Schabouwelijk jouw langzaam wervend praatje waarmee je mij versieren wil. Ik kijk op je neer. Terwijl ik je blik kruis zie ik boezems deinen in bloesjes en kleedjes. Versier mij, kleed me uit, houd me vast, zuig al de lucht uit mijn longen, maak me even de jouwe. Zo kort dat het luchtruim verdwijnen kan, dat pluimen op hoeden kunnen worden gestoken. Zoals matrozen na een nacht vol vermaak het ruime sop kiezen. Kies niet voor mij. Laat mij alleen achter. Heel even wil ik proeven, niet bezitten, enkel langzaam en zacht jouw smaak bevatten. Geen banden smeden of toch weer wel. Oneindig ver en dicht op mijn vel. Mag ik jou willen, die ander, die ik hebben wil. Niet alleen jij. Schreiend zal ik wakker worden na de bom die jij in mij plantte. Ik zal ze dragen met fris gemoed, schouders recht en borst vooruit. De volgende die zich aan mij laven zal zal...

Popje

Scharlaken rood

De plafonds hoog. Jij net te ver. Mijn verlangen groter dan mijn lijf. Het worstelt zich een weg naar buiten maar blijft hangen in dat luchtledig vat tussen ons. Ik haat mijn angst. Ik wil dicht maar ik durf niet. Waarom niet? Waarom wel? Ik wil het weten. Alles weten. Alles begrijpen. Misschien moet ik dat alles maar vergeten. Ik wil voelen, aanraken, geraakt worden, alles. Niet vergeten. Herinneringen creëren. Nooit spijt van iets wel dan van iets niet. Ja, zo wil ik leven. Meer spelen, genieten, doen. Je ziet me wel maar hoe? Ik ben bang. Voor een blauwtje of voor rood, scharlaken rood geluk. Weet niet wat bang zijn is. Bang voor mooi, voor al jouw schoonheid. Wankelend op de afgrond van mijn wildste dromen staar ik je aan. Onbeweeglijk en ongenaakbaar als Mona Lisa zit je daar. Ik wil dat het ook stormt bij jou. Dat je lijf uit elkaar spat van verlangen. Zal ik dan maar stoppen met bang zijn...

Popje

Verlamd

Kletterend mijn buik
Rond en rond
Hoofd tollend van lang en breed
Veel en langzaam
Heetgeblakerde binnenkant
Worstelend van wel en niet
Alleen kijkend en ontwijkend
Barstens vol gevuld
Moed gezakt in schoenen
Ratelend hart verlamd

Popje

De rem

Voelen
Dan blijf ik hier
Dichtbij
Molenwiekend
Dan even stil
Zacht kan ook genot zijn
Stuiterend verlangen
Lijf in WIL-modus
Hoofd in slaap
Stuurloos
De rem weer even aanspannen
Vertragen
Voelen

Popje

Vegan Lime Cheese Cake

Lieve bloglezers,

Ik doe meestal 'zo maar wat ' in de keuken maar wonderwel lukt het ook meestal vrij goed. En deze keer zelfs ongelofelijk goed! Ik maakte al enkele keren vegan cheese cake (recept uit EVA magazine) maar vond de smaak vaak toch wat flauw. Dus doe ik het gewoon keihard op mijn manier. Is trouwens altijd de beste :)! Beetje meer van vanalles en nu is het een heerlijke smaakbom! Zo hoort dat toch bij dessert. 't Is niet omdat we vegan eten dat het niet lekker mag zijn!

INGREDIENTEN & BENODIGDHEDEN

1 ronde springvorm voor oven
spatel
ovenwanten
plezier
enkele zoetekauwen
lekkere thee

Bodem
1 keukenchef of mixer of hamer of ... :-)
250 g speculaas
30 g plantaardige boter
3 el plantaardige olie zoals zonnebloem e.a. (zeker geen olijfolie!)

Beslag
1 blender of mixer of schudei of ... :-p
400 g zijden tofu
250 g gewone tofu (natuur)
4 el sojayoghurt natuur (Mild & Creamy = beetje zurig zoals echte yoghurt en geeft frisse smaak!)
2 el plantaardige olie
3 limoemen
      - zest (fijn schaafsel van de schil) van 3 limoenen
      - sap van 1,5 limoenen (de rest gebruik je maar om Mojito's mee te maken!)
1 zakje vanillepuddingpoeder
rietsuiker of andere zoetstof naar smaak (proef gewoon van je beslag om dit te weten!)

WERKWIJZE

1. Oven voorverwarmen op 200°C
2. Voeg speculaas en vetstoffen samen en mix/blend tot een fijn, kruimelig mengsel
3. Verdeel dit mengsel gelijkmatig over de bodem van de springvorm
4. Zet de springvorm 10 min in de oven op 200°
5. Doe zijden en gewone tofu met de yoghurt, suiker, puddingpoeder, olie, zest en sap in de blender en blend tot een egaal mengsel
6. Haal springvorm uit de oven
7. Giet beslag over de bodem en verdeel mooi
8. Zet het geheel nog 40 minuten in de oven op 200°C
9. Laat afkoelen en werk af met nog wat zest
10. Serveer met thee of Mojito

Smakelijk!!!

Popje is in the mood for sweet love!

Foto: K. M., tnx

Brandend

Verzwolgen door jouw lach. Knisperend komen mijn haren recht. Je raakt me. Je kraakt me. Je weet het niet. Je rukt mijn huid aan flarden. Vochtig verlang ik naar jou. Jouw trekken gehouwen uit steen. Zachte steen. Brokkelend onder mijn zure regen van woorden. Daar zit je dan. Ik zie jou. Jij ziet mij niet. Opstandig van heet verlangen stamp ik je plat. In mijn hoofd. In mijn hoofd, liefste. Hatelijk verliefd op een schim die helder wordt bij grimmig weer. Dan straal je daar voor mij. Voor mij. De brandende zindering als jouw hand de mijne raakt. Bang om me vast te klampen aan een luchtkasteel. Aan jouw angst voor mijn zacht gareel. Mijn lijf verstart, houdt stand, kaarsrecht, te fier voor tranen, te sterk voor banaal getater. Bij het wakker worden versmelten nacht en dag. Versmelt mijn verlangen in een zucht. Verlicht. Verlucht. Het raam weer dicht. Wetend dat ik je weer binnenlaat. Vannacht.

Popje

Ik hou van...

Stijlloze rommel
Felle kleuren
Pickles chips
Vrijen met het licht aan
Keilang in bad liggen
Doen alsof ik controle heb over alle spullen die ik heb
Krabben aan mijn borst als ik daar jeuk heb
Eerst doen, dan nadenken en daarna omgaan met de consequenties
Procedures uitschrijven
Zat zijn na één glas wijn
Witte Martini met ijs
Geil worden
Iemand aanstaren totdat die persoon ongemakkelijk wordt
Lijstjes maken
Taken afvinken van die lijst
Zoenen in een portiek van een winkel op de eerste date
Drie uur voor de spiegel staan en dan toch dat eerste kleedje aandoen
Vieze blikken die me worden toegeworpen
Mijn I
Mijn N
Mijn T
En mijn J
Mijn 31 jaar dienst
De manier waarop ik mensen op hun ongemak kan doen voelen
De manier waarop ik mensen op hun gemak kan stellen
Wild dansen op Michael Jackson
De tranen die ik niet meer kan bedwingen bij het horen van de stem van Emeli Sandé
Samen lachen om hormonale schommelingen
Vrouw zijn
Mannelijk zijn
Direct zijn
Mijn opportunisme
Mezelf zijn
Diepgang
Suikerbonen met amandelen
...

Popje

Eerlijk lijf

Eerlijk?

Ik worstel wel eens met mijn lijf.

Niet enkel de man of de vrouw die erin zit en eruit wil.

Ook de vrouw die haar kilo's graag ziet.

En haar kont soms te dik vindt.

En de man die daar wel mee om kan.

Maar zijn eigen lijf strakker wil, vol kracht en spieren.

En het kind dat spelen wil.

De vrouw die zacht huilen wil.

De man die niet ruilen wil.

Eerlijk?

De worsteling van de vrouw die vrouwen wil.

De man die mannen wil.

Hoofd dat stilletjes niet meer volgen kan.

Het lijf dat schreit van verlangen.

En het hart dat naar harten verlangt.

Maar de burcht eerst nog wat versterkt.

En het kind dat slapen wil.

De vrouw die seks wil.

De man die strelen wil.

Eerlijk.

Popje

Moedertje, ik hou van jou

Moedertje, mamsie, mam, maa-am
Vele namen, vele moeders ben je voor mij
Dagen gaan voorbij
Dat ik je minder nodig heb
Maar dan plots heb ik een klein of groot verdrietje
En heb ik nog steeds even jouw schouder nodig

Of een heuglijk nieuwtje dat mijn wereld op haar kop zet
Dat ik dan in geuren en kleuren met jou wil delen
Soms meer vriendin dan moeder
Maar vaak ben ik nog even dat kleine meisje
Dat eigenlijk best al groot is op haar 31ste
En fier op zichzelf

Moeke in een ver en nieuw verleden
Een nieuwe rol maar de oude nog niet verleerd
Soms vergetend dat je kinderen geen kinderen meer zijn
Maar ouder of wijzer of beide
En dat die voeten stevig op jullie grond mogen staan
Verwachtingsvol naar wat het leven bieden zal

Of dankbaar naar wat geweest is
Naar jouw oren die urenlang mijn verhalen aanhoorden
Of toch heel goed konden doen alsof
Naar jouw geduld met mijn kronkelend pad
Of toch een mooie poging tot loslaten

Mam, ik zie je graag

Popje

Pleidooi voor tranen

Zaligmakend de tonen die je uitstiet. Je trok me hard en zacht de grond op. Je liet me knielen, buigen en nederig liet ik mij ten gronde richten. Was dit wat nog komen moest? Wilde je me toch nog een keer plat krijgen. Dat ik eindelijk mijn bek eens houd en het niet altijd beter weet, ook al weet ik het echt wel vaak beter. Is dat wat je wilde? Me zo laag bij de grond krijgen dat ik even alleen nog stof kan proeven?

Je raakt me, mijn snaar, mijn luchtgitaar, mijn hevig handgebaar. Het baat niet, het schaadt niet. Vis noch vlees. Ik luister niet eens echt en toch breken jouw woorden mijn verweer. Je prikt zelfverzekerd en zonder twijfel door me heen. Je weet dat het me goed zal doen. Verdomme, je weet het. Ik heb gewacht en toch onverwacht raak je me lager en dieper.

Ik maak me vrolijk maar weet niet meer waarom. Mag ik blij zijn omdat ik verdrietig ben? Ja, dat lijkt me wel. Lekker tranen laten rollen. Beeld je even in dat je superdringend moet plassen en dat je dan na lang wachten eindelijk een toilet vindt en heerlijk kan plassen. Wel, dat ontladend, opluchtend gevoel heb ik ook als ik verdrietig ben en ik mezelf laat huilen. Ik leerde altijd dat mijn plas ophouden niet gezond is. Ik ben er zeker van dat je tranen ophouden ook niet gezond is.

HUIL. SCHREEUW. GIL. LACH. SNIK. STROOM. LEEF.

Leven zonder gezeik! I love it!

Popje

Zachte tranen

Zachte tranen prikken
Mijn oude leven glijdt langzaam weg
Alles helemaal nieuw

Zachte tranen stromen
Haar sterke stem breekt mijn weerstand
Alles mag stromen

Zachte tranen druppelen
Mijn oude meubels vinden een nieuwe thuis
Alles straalt opnieuw

Zachte tranen drogen
Mijn buik vindt haar plek terug
Alles weer verlucht

Popje