maandag, november 23, 2009

Lekker vuil mag weer

Wat ik al jaren zeg begint alsmaar vaker wetenschappelijke
grond te krijgen. Teveel hygiëne is helemaal niet gezond.
Zo blijkt ook uit een onderzoek dat deze week op
Gezondheidsnet wordt beschreven.


Deodorant gebruik ik al jaren omdat ik mijneigen zweet
na een tijdje niet meer draaglijk vind maar ik weet
eigenlijk niet of anderen dat ook vinden. En is dat,
als we eerlijk zijn, de reden waarom we ons zo vaak wassen
en ons omhullen met lichaamsvreemde geuren.

Dat we onze eigen geuren maar vies vinden is niet zo
interessant want ons lichaam communiceert ook met geuren.
Denk maar aan feromonen die ons aantrekkelijk maken voor
onze soortgenoten. Spijtig genoeg soms ook voor honden en
andere viervoeters.

Geef mij maar een man met een zweem van zweet want ik ervaar
dat als mannelijk en stoer want een man zweet als hij zwaar
werk doet, sport, danst en laat dat nu dingen zijn die de vrouw
in mij wakker schudt.

De reclame wil ons doen geloven dat vrouwen in zwijm vallen
voor Axe en consorten. Ze hebben nog gelijk ook, ik val er
van in zwijm maar ik vind dat niet zo positief dat ik geen
adem meer krijg als er zo'n Axe-man passeert. Bij sommige
mensen neemt hun geurwalm dezelfde proporties aan als de
uitlaatgassen van opgefokte brommertjes waar je als fietsers
noodgewongen mee wordt geconfronteerd.

Lang leve wat minder hygiëne! En begrijp me niet verkeerd,
ik kan genieten van een frisse douche maar ik gebruik zo
weinig mogelijk penetrante geuren in en rond de badkamer.
Ik ontdekte enkele maanden geleden de deodorant van Speick,
verkrijgbaar in bio- en ecoshops en online.


Ik ben nog nooit zo tevreden geweest over deodorant.

Uw meestal frisse oksel,
Popje

donderdag, november 19, 2009

Living Roots

Als er iets is dat ik van mezelf ken dan is
het mijn enthousiasme maar zondag was ik
duidelijk niet de enige die enthousiast en
zelfs wild werd.


De tournee van 'Living Roots' werd in Gent
in De Centrale afgesloten met een onvergetelijk
concert mét verrassingsact. En laat ik er vooral
bij zeggen dat de muzikanten nog meer geschokt
leken met deze verrassing dan het publiek.


Het was meteen duidelijk dat de tekst op de affiche
'De top van de Belgische rock- en folkscene eert hun
helden' niet uit de lucht was gegrepen. 'Living Roots'
was werkelijk ONGELOFELIJK! Perfecte muziekkeuze,
uitstekende én sexy muzikanten! Ruben Block, Mich
Walschaerts, Mario Goossens en Jan De Campenaere kunnen
mij krijgen! Wauwwwwww, wat een testosteron en schitterende
zangstemmen op het podium! Vuurwerk!

Next time I'm in again!

Bij één liedje kwamen alle muzikanten aan één microfoon
om de beurt een stukje spelen of zingen. Aan deze micro
hing een stukje papier en ik zei nog 'waarschijnlijk een
blote madam' en wat bleek: Mich vond wat erop stond
blijkbaar niet gepast en draaide het blaadje om naar het
publiek om het vervolgens in zijn broekzak te frommelen.
Het was dus wel degelijk een schaars geklede dame.

Daar gaat dus het idee dat alleen truckchauffeurs en
werkmannen hun werkplaats opfleuren met kalenders en
foto's uit de Playboy of goedkopere blootbladen. Maar
de kers op de taart kwam er toen er plots een vulgair
geklede dame het podium betrad en zeer uitdagend begon
te dansen.

Dit was zowaar een striptease-act! Volledig ongepast
voor een steengoed concert als het deze. Ik kan veel
bloot verdragen maar wat we te zien kregen was afschuwelijk.
De dame in kwestie, Sabrina voor de vrienden, was slank
en was mooi gevormd maar leek minstens 10 jaar te oud
voor deze job en de zonnebank heeft daar zeker toe bijgedragen.

Wat het echter een schokkerende ervaring maakte waren
haar borsten. Ik kon al vermoeden dat ze niet 100% echt
zouden zijn maar dit waren werkelijk de meest mismaakte
siliconentieten die ik ooit heb gezien. Haar huid was
duidelijk te klein en het leek of alles elk moment kon
gaan exploderen. De inhoud bewoog ook zeer onnatuurlijk
en leek uit verschillende brokjes materie te bestaan.

Ik ben nu absoluut niet preuts maar van mijn part had
ze haar topje mogen aanhouden en zo snel mogelijk terug
naar huis mogen gaan.

Het enige grappige was dat het leek alsof de muzikanten
zelf zeer verrast waren en niet allemaal even opgezet
met het initiatief van de organisatoren. De ene leek
volledig ongeïnteresseerd, de andere verbaasd en nog
een andere leek wel wat meer gewoon!

Liefs,
Popje

PS: foto 1: Living Roots , foto 2(collage): Jer'm, Living Roots

woensdag, november 11, 2009

ECO = HOT! ²

Als er nu iets is waar de hedendaagse vrouw zich
geenszins voor hoeft te schamen is het in het
bezit zijn van een vibrator, dildo of ander
stimulerend attribuut, al dan niet met partner
te gebruiken.


Toch is het niet altijd handig want de batterijen
geraken uitgewerkt en dan heb je net geen nieuwe
of opgeladen exemplaren in huis op het moment dat
je daar nu net nood aan had. En ik weet ook wel dat
je geen trildingen nodig hebt voor het verkrijgen
van een hoogtepunt maar laten we aannemen dat luiheid
zich overal kan manifesteren.

Deze week was ik op zoek naar ecologische maar sexy
oplossingen voor energie- of andere problemen. In mijn
interessante zoektocht kwam ik Earth Angel tegen.

Hoe ongelofelijk kan het zijn! Soms is een stapje terug
zetten in de technologische evolutie zo slecht nog niet.
Deze 'groene' vibrator dien je heel simpel op te winden
en dan heb je 60 minuten trilplezier. Je kan hem zelfs
via USB opladen. Geen batterijen en gezever meer. Weinig
moeite voor veel plezier.

Ik denk dat de kosten-baten-analyse bij deze snel gemaakt
is. Het is geen goedkoop ding bij aankoop maar ik vermoed
dat afhankelijk van de frequentie van gebruik je je aankoop
snel hebt teruggewonnen.

Spijtig genoeg is hij niet overal verkrijgbaar maar dat
betert hopelijk wel als de vraag groter wordt of dat de
producenten er misschien wel iets in zien en zelf gaan
experimenteren met ecologische oplossingen! Maar online
is 'hij' wel al te krijgen en volgens de informatie zelfs
geleverd binnen de 3 dagen. Ik ben benieuwd.

Liefs,
Popje

ECO = HOT!

Hempmade verhuist! Goed nieuws, dacht ik, en hopelijk
vinden ze een fijner plekje dan dit kleine, donkere holletje
in de Brusselsestraat. En of ze een grote en lichte ruimte
hebben gevonden! De winkel in de Diestsestraat is fantastisch
en de collecties nog veel uitgebreider.

Jaren geleden bij de eerste nieuwsberichten over hennep
en de verwerking ervan tot kleding en andere leuke dingen
werd mijn aandacht getrokken. Niet alleen door het idee
maar zeker ook door de man erachter.

Peter De Herdt is een man met een plan, een doel, ambitie
én knap én sexy. Plots vergeet het ontbreken van enig
sex appeal bij menig geitewollensokken vent. De sexy
groene man deed zijn intrede. Waarom denk je dat mijn
klantenkaart al bijna vol is. Uiteraard ook omdat ik wild
ben van de perfect passende broeken en kleedjes waar ik volop
complimentjes over krijg. ECO is HOT!

Maar ook voor de Hempmade man met prachtige, mannelijke
jukbeenderen, mooie ogen, grappige tongval, nooit
aflatende klantvriendelijkheid en wat een passie. Ik hou
niet zo van dreads maar ik maak graag een uitzondering.

Ik ben verkocht...en mijn kast hangt vol hennep!

Groene groetjes,
Popje

vrijdag, november 06, 2009

Om te zoenen

Mannen die zoenen heb je in alle maten en gewichten en
dat is goed want voor elk wat wils. Maar zoenen vergt
vakmanschap. De ene doet het te traag, de ander te snel,
de betonmolen is een gekend fenomeen en het is niet sexy.
Deep throat heb ik ook al eens meegemaakt. Dan lijkt het
een huigkriebelaar of eentje die mijn hele binnenkant wil
schoonlikken.

In mijn herinnering gaat mijn eerste zoen toch nog altijd
door als de slechtste ooit. Teveel tong, teveel speeksel
en te grote tanden, kortom er was van alles wat teveel en
het was vooral helemaal niet lekker. Ik schrok van de smaak
van een andere mond. Het was de eerste en de laatste keer
dat ik echt proefde van een mond.

Dat wil niet zeggen dat ik daarna nooit meer zoende,
integendeel, maar de keren die daarop volgden genoot ik
gewoon en voelde ik vooral ipv te proeven.

Uit ervaring kan ik zeggen dat ik graag zoen. Of ik goed
zoen dat zullen de ervaringsdeskundigen mij moeten laten
weten. Ik heb nog geen klachten gehoord maar ja, ik zeg
zelf ook niet snel tegen een kerel dat hij niet kan zoenen.

De periode voor de eerste zoen is heerlijk. Je weet/hoopt
dat die kus er zal komen en je bent gefocust op de lippen,
de handen, de ogen,... Je hoort de woorden en je praat maar
in je hoofd voel je die kus al. Je voelt de spanning die
zich opbouwt, geen stress maar een zaligmakende, geestverruimende
drang om te smelten en alles te vergeten.

Het gesprek deint op de golven van de verwachting en bij
elke zachte beweging van zijn lippen, ben ik afgeleid en
voel ik me verleid...

Liefs,
Popje

donderdag, november 05, 2009

Absynthe in my Mind

Elke noot gespeeld maar vooral gezongen bezorgt me
kippenvel en een gevoel van verliefdheid. Verliefd
op de muziek van Bert Ostyn, Renaud Ghilbert, Jan
Duthoy, Sergej Van Bouwel en Jakob Nachtergaele van
Absynthe Minded.


Bert Ostyn blijft wel een zeer aparte aantrekkingskracht
uitoefenen. Zijn stem is echt heel sexy en het timbre
doet mijn hart trillen. De violist kan me ook bekoren
en streelt mijn oor.

Hun concert in Het Depot op 3 november was echt
ongelofelijk goed. De eerste keer zag ik ze in de
Marquee in Werchter en was meteen helemaal verkocht.
Van 'There is Nothing' was ik niet zo wild maar hun
nieuwe plaat heeft me echt omvergeblazen.

Middelmatigheid is er niet op te vinden. Het heerlijke
'Envoi' kan me nog steeds bekoren maar is zeker niet
het enige pareltje. 'Moodswing baby' is een absolute
ode aan de vrouw in al haar gemoedsonrust en daar
kan ik alleen maar fan van zijn. 'Heaven knows' dat
Absynthe Minded het altijd goed bedoelt. 'Paramount'
is de gevoelige snaar en bij voorbaat een kanshebber
om bij menig koppel 'ons' liedjes te worden. 'Mercury'
is een supervet lied en ik houd van de manier waarop
meneer Ostyn de zin 'The old man sitting on a bench
in the shadow' zingt! Zo sexy!

Ik ben verkocht en Bert hangt boven mijn bed!

Liefs,
Popje

dinsdag, november 03, 2009

Warme ontboezemingen

In de Floere Bloes, het jeugdhuis dat bij mijn ouders
bekend stond als 'het drugskot' maar waar ik menig
fijne jaren heb doorgebracht, heb ik het genoegen gehad
te dansen met een mooi meisje. Mijn ogen waren gesloten,
zoals wel vaker als ik dans, en toen ik ze opende, stond er
een knappe griet heel intiem tegen mij aan te dansen. Ik
kan je verzekeren dat me dat niet koud liet.



Om mannen te plagen dansten Kim en ik wel eens samen.
Een vrouwenlichaam is me niet onbekend op de dansvloer.

Toch was het anders met deze mooie meid. Zij nam het
initiatief en leek het wel een beetje te menen. Ik werd
er waanzinnig ijl van in mijn hoofd. D., mijn toenmalige
vriend was wel ergens aanwezig maar op dat moment was ik
met mijn hoofd in een heel andere wereld. Waarschijnlijk
had de ruime portie alcohol daar ook wel wat mee te maken.

Zoals velen onder jullie krijg ik het wel eens warm bij
meer dan gewone aandacht van anderen. Die jeugdhuisjaren
doen me ook nog denken aan 'mijn knap ventje'. Dat was,
om alle misverstanden te vermijden, niet mijn toenmalig
lief maar een knappe jongen die een vast lid was van de
Floere Bloes en wiens identiteit ik niet ga prijsgeven.

Het begon op één van de eerste Cocktailparty's in het
jeugdhuis. Ik was al enkele jaren samen met D. en kwam
helemaal geen aandacht te kort maar wat extra spanning
had een heerlijk effect op mijn gemoed. Ik wandelde,
al flink in de wind, op hem af en zei hem, in het bijzijn
van zijn vrienden, dat ik hem de knapste kerel van de
Floere Bloes vond. Hij lachtte het weg maar de maanden
daarna bestond er een soort platonische spanning.

Ik genoot ervan dat hij naar me keek, mijn kont aanraakte
als hij me passeerde en niemand het zou opmerken in de massa.
Net als dat mooie meisje stond hij op een keer vlak voor
mij op de dansvloer. Wat een kriebels! Toch was het geen
verliefdheid want ik fantaseerde meer over hoe hij zou zijn
dan dat ik hem kende. Ik ben hem ooit nog tegengekomen in
de Overpoort in Gent waar ik toen op kot zat. Maar ik ben
trouw gebleven.

En ik ben nu eenmaal niet het type dat net als Tasha
uit The L Word denkt 'Thinking is cheating'.

Liefs,
Popje

Lekker stuk @ STUKcafé

Saturday 31st of October @ STUKcafé

Dansen, daar heb je geen partner voor nodig. Dat
werkt als stront op een vlieg en voor je het weet
zwermt er wel eentje rond jou. Zo ook zaterdag
in STUKcafé waar ze met ClubSTUK het beste
danscafé van Leuven
zijn. Soulclub
met de knappe Pierre De La Rivière
en Jonni Gratts was werkelijk adembenemend
soulful music.

Kippenvel!!!

Vervang Cosmo door Cointreau en je hebt de beste
politan-cocktail van STUKcafé en die hebben we ons
geweldig laten smaken. De grappige en niet onknappe
barman had snel in het snuitje wat die twee zotte
wijven nodig hadden: alcohol en een bende knappe mannen
om ons mee te amuseren. Bij de watertjes tussendoor
fronste de barman zijn wenkbrauwen maar hij stond
spijtig genoeg aan de verkeerde kant van de toog om
mee te genieten van wat de alcohol met ons gemoed deed.
Die Duitsers en Italianen waren onderhoudend maar eerder
vervelend dan interessant. Knappe mannen komen vaak met
mooie vrouwen maar dan komt het erop aan zijn madam te
spotten en oogcontact te maken.

Vrouwen die goed in hun vel zitten en geen homofobe
neigingen hebben kunnen best genieten van vrouwelijke
aandacht.

Figuranten genoeg deze avond. De Vlaamse mannen bleven
spijtig genoeg ver van de dansvloer. Waarom zijn mannen
zo bang van vrouwen? Rais en ik vragen het ons dagelijks
af. Moeten wij echt altijd initiatief nemen of zijn we
gewoon te ongeduldig. Onze Nederlandse vriendinnen vinden
'hun' mannen toch wel wat vlotter. Ze komen gewoon een
praatje maken. 'Onze' mannen zouden daar nog iets van
kunnen leren.

Liefs,
Popje