woensdag, december 21, 2005

Ik schenk mezelf

“Jezelf begeerlijk vinden.”, zei iemand me. Dat is het begin
van een prachtige ervaring. Voel je lichaam. Het zit altijd
rond je gedachten. Dat lichaam is gemaakt om je gedachten
te dragen. Draag ze met trots. Niemand kan aan je gedachten
raken.

Mijn lijf is de mooiste verpakking om mijn mooiste geschenk.
Ik heb mezelf gekregen toen ik hier aankwam en ik mag echt
helemaal zelf kiezen wat ik daar mee doe. Ik wens van dit
prachtige lichaam te genieten. En liefst ten volle.

De wereld is vol mooie dingen om zelf te ontdekken. Voel
de warmte om je. Het voedt me. Ik voel me gevoed. Ik zing
en ik dans alsof ik zweef. De wereld kan ik aan. Ik kan echt
alles aan dat weet ik echt heel zeker. Ik kan in woorden niet
uitdrukken hoe ik me voel maar het zou mooi en
allesoverweldigend zijn.

Als je het licht ziet van een sluimerende zon die niet
helemaal door de wolken raakt dan voel ik zelf weer
hoe verliefd ik ben. Je bent kwetsbaar maar tegelijk
heel sterk. Ik hou van dat gevoel. Het is bijna een
levenstijl geworden.

Ik ben mijn mooiste liedje,
Ik ben mijn mooiste meisje,
Ik ben de gelukkigste.

zondag, december 18, 2005

Fuchsia liefde en mooie liedjes

Ik ben verliefd op Sophia.

Maar eigenlijk is dat nogal irrelevant. Soms worden mensen zelfs depressief.
Dat kan ook iets teweegbrengen bij andere mensen. Mensen kunnen soms zo overgevoelig zijn. Ik stel mezelf hier als voorbeeld. Diep ademhalen en dan verlies je overgevoeligheid en krijg je gevoeligheid en passie. Dat is een heel verschil. Je hoeft er dus niet veel voor te doen. Blijf gewoon je echte zelf en alles komt vanzelf goed.

Ik ben ook verliefd op Geert.

Dit is minder irrelevant. Een fijn gevoel voel je. Dat laat je niet zo gauw los tenzij je geen stevige schoenen hebt. Schoenen maak je zelf. Ik kan het weten want ik naai zelf. Een schoonheid die eigenlijk geen schoonheid is. Zo kan je mijn gevoel beschrijven. Alles moet vanbinnen komen. Soms staat het dan te luid omdat je dat nu juist zo mooi vindt. Vind je eigen gevoel en leef.

En ook op Tim.

Maar dat wist iedereen al. Toch is het mysterie nog steeds niet opgelost. Als ik niet alles te zien krijg word ik nieuwsgierig. Ik kan wel irritant veel geduld hebben als het echt nodig is. Mooie liedjes trillen. Soms zijn ze lief. Soms heel afstandelijk. Maar als je ze voelt is het opzet geslaagd. Het is niet genoeg. Je moet afwachten en mensen plagen. Zo kom je verder dan de preek. Fiets en fluister en voel de koude wind. Waauw!

woensdag, december 14, 2005

Ode aan Kenebasja

Een keen is iemand met een laag hersengehalte.
Doch dit heeft niets met de persoon in kwestie
te maken.

Kenebasja is namelijk een fantastische persoon.
Toen ze – het is dus een meisje/vrouw – nog kleiner
was wist ik vaak niet goed wat ik met haar aan moest.

Heel op zichzelf en snel boos. Ik vond te weinig
raakvlakken tussen ons. Dat vond ik best moeilijk.
Ik gaf vaak de moed op om ooit tot haar door te dringen.
Af en toe mocht ik een glimp opvangen van wat er
allemaal in dat hoofdje afspeelde.

Gaandeweg leerde ik haar toch beter kennen. Het geduld
hebben om iemand beter te leren kennen kan vroeg of
laat zijn vruchten afwerpen. Deze zaak is daar zeker
een prachtig voorbeeld van.

Zonder dat ik er erg in had is dit kleine meisje stilaan
open aan het bloeien. Dit openbloeien is heel mooi.
Heb je ooit al eens een bloem zien opengaan heel vroeg
’s morgens als iedereen nog slaapt.

Schoonheid moet je niet ver gaan zoeken. Die heb je altijd
bij je.

Laatst deed ze me inzien dat ze geen baby meer is ook
al geloofde iedereen dat nog. Ze is bijna onzichtbaar
de pampers ontgroeid. Het lijkt soms wel een blinde vlek.
Elkeen was zo met zichzelf bezig dat deze mooie bloem –
de bloem van Hawaï ;-) – in alle rust kon groeien.

Bijna 17 en bijna geen kind meer, maar soms toch nog steeds
mijn kleine, bange zusje. Ze wordt een prachtige vrouw. Dat
weet ik nu al zeker. Ik ben van plan deze mysterieuze meid
heel goed te leren kennen. Ik weet zeker dat ik van haar nog
iets kan leren.

Ben ik de enige die vindt dat het leven alsmaar mooier wordt?

dinsdag, december 13, 2005

Munitiestaafjes en ander lekkers

Als je niet meer weet wat je doet en zegt
kan je best eens even gaan stilstaan.

Niet dat ik dat altijd doe maar als ik het
doe gaat mijn hoofd meestal terug
in de juiste richting draaien.

Vandaag kennis gemaakt met een bange,
blanke man. Hij vindt zichzelf een halve nicht
maat dit geheel terzijde. Bang om papa
te worden.

Is deze vrees terecht vraag ik me af als
gezonde vrouw. Kunnen de viriele mannen
die dit eventueel zouden lezen mij daar eens
meer uitleg over geven.

Wie kan er nog verantwoordelijkheid aan?
Geven we die niet al te vaak weg aan anderen.
Uit luiheid of uit angst. Angst is een slechte
Raadgever. Mijn doel is nooit meer bang te
Zijn.

Mooier zou het zijn als niemand ooit nog bang zou
Zijn. Waarom iets niet proberen omdat je niet durft
Om eender welke reden. Ik pleit voor de durfstaat.
Blauwtjes, deur tegen neus, ... Iedereen moet het
Toch eens hebben meegemaakt.

Heb ik makkelijk praten? Durf ik meer dan een ander?
Ik ga graag op mijn doel af. Ik wil zoveel mogelijk
Ervaringen hebben dit leven. Dat is alles.

dinsdag, november 29, 2005

De Charmante Zanger

Wie durft te beweren dat hij of zij nooit onzeker is?

Extreme onzekerheid siert een mens niet. Maar
in geringe mate kan het een ongekende charme
met zich meebrengen.

Zoals Gabriel Rios opmerkte zijn de Vlamingen
nogal hard voor elkaar. Ze lachen om elkaars
gebreken en onzekerheden.

Die onzekerheden smeden dus wel vaak banden
tussen mensen. Hoe vaak drinken mensen
pintjes om hun onzekerheid te camoufleren.

Waarom zijn mensen niet gewoon gewoon.
Ik ben ook wel eens onzeker maar ik zou toch
durven stellen dat die situaties alsmaar minder
frequent voorkomen.

De cursus die ik volg draagt wel zijn steentje bij
in het proces naar het complexloos individu-zijn.
Geheel op jezelf staan en 'de mensen' geen plaats
meer geven in het vormen van je zelfbeeld.

Ik heb beslist dat ik geen complexen meer heb.
Dit is uitzonderlijk bevrijdend geweest. Ik ben
mijn eigen schoonheidsideaal. Makkelijk zat!
Ik voldoe dus elke dag aan dat beeld. Heerlijk
gewoon.

Ik heb ook ontdekt dat ik mooi ben. En door die
ontdekking ben ik veel gelukkiger geworden. Ik raad
dit iedereen aan.

Ik dartel rond in het leven. Alles kies ik zelf. Het
is ongelofelijk fijn om mij te zijn. Mijn hoofd heeft
misschien wat trekken van mijn broer en mijn zus
en mijn zus maar we zijn toch maar 4 verschillende
individuen. Keurig opgevoed of althans is er toch
een poging gedaan tot.

Ik begin mensen graag te zien. Gewoon voor wie
ze zijn en dat ze er zijn. De mensen worden ook
leuker. Ligt dat aan mij? Dat kan ik nou niet met
zekerheid zeggen. Ja, echt onzeker zou ik mezelf
toch niet noemen. Of toch, maar ik ben te onzeker
om daar over te praten.




maandag, november 28, 2005

Bonjour à tous

Wat maakt dat vrouwen Renske De Greef niet leuk vinden?
Ze is niet perfect (wat dat dan ook mag zijn - perfectie). Ze
kan niet eens flirten, beweert ze zelf.

Ik kan dus alleen maar besluiten dat ik veel meer de perfectie
benader dus ik heb geen enkele reden om jaloers te zijn op deze
jonge columniste. Of misschien toch, maar dan alleen omdat ze
haar eigen column heeft in De Morgen.

Jong, seksueel actief, aantrekkelijk, niet op haar mondje gevallen.
Daar kan ik me ook wel in vinden. Bescheidenheid zit niet in de
familie.

Ik zou mezelf kunnen bestempelen als de Marc Reynebeau van
de bedgeheimen, maar daar hebben jullie dus geen zaken mee.
Was laatst op zoek naar leuke lingerie en toen stootte ik op
La Fille d'O. Ongetwijfeld als van gehoord. Stoute dame ontwerpt
stoute en grappige lingerie voor de onafhankelijke vrouw.

Zo'n broekje met grote opening achteraan zodat dat slipje zelfs niet
meer uit moet voor de daad. Dat lijkt me nou verdomd handig!
Dat ik daar zelf nog niet was opgekomen. Een vluggertje kan dan
nog vlugger.

Tijdswinst is noodzakelijk in deze jachtige wereld waarvan ik
willens nillens deel van uitmaak doch mij zoveel mogelijk van wil
distantiëren.

Ik heb stokpaardjes, enkele met stokjes, maar zeker geen paardjes.
Mensen met stokpaardjes worden soms raar bekeken. "Is ze daar nu
weer.", hoor ik ze dan denken. Maar mensen zijn heerlijk om te zien
als ze gegeneerd zijn door hetgeen je zegt. Ik heb daarin al enkele
maatjes in gevonden.

Een jongetje en een meisje. Een lekker jongetje en een lekker meisje.
Dat schept mogelijkheden. Zelfs als een blowjob niet meer tot de
mogelijkheden behoort vind ik altijd wel een oplossing. Ik kan mezelf
dan ook benoemen als de Marc Reynebeau van de bedgeheimen. Qua
kennis dan want daar houdt dan ook elke vergelijking op.

Het ruikt hier naar Jasmijn. Een geur die me aan niets doet denken.
Of toch soms aan dat lekkere meisje. Weet je dat je net zo goed een
meisje kan versieren als een jongetje. Het is niet altijd makkelijk maar
het is wel grappig. Hetero-meisjes voelen zich daar zeer ongemakkelijk
bij. De meeste toch. Dit is nog niet statistisch vastgelegd.

Volgens mij is een meisje of een vrouw nog wel eens leuk. Lekker zacht
om te zoenen. Ik hou van mensen en hun lichamen. Ik heb 'vel tegen vel'
nodig.

vrijdag, november 25, 2005

De Cliniclowns bestaan echt!

That's the way love goes, zingt Nele zwoel onder de douche.

Mijn etterende ziekte lijkt min of meer onder controle
hoewel de dokter mij zwaar heeft aangeraden de
voorgeschreven ziektedagen volledig op te nemen.

Dat zou dus willen zeggen dat ik morgen ook nog thuis
moet blijven. Mijn energiepeil is nog niet optimaal
maar ik zal proberen het aantal appelflauwtes tot
een minimum te beperken moest ik opteren om me
morgen richting Mechelen te begeven.

Wat ze zeggen over de Cliniclowns is dus waar. Dat heb
ik de laatste dagen aan de lijve mogen ondervinden.
Geen Cliniclown gezien, toch goed gelachen (al deed dat
bij tijde veel pijn door mijn nierbekkenontsteking- nieren
liggen vlak onder longen en bij diepe ademhaling...).

Tips voor een goede omgang met zieke mensen
- NIET vragen : Gaadet? (liefst op zo'n zielig toontje)
- hen laten lachen, al dan niet met behulp van Cliniclown
(bellen met het vriendje-met wel een grappig vriendje zijn!-
kan ook helpen, althans bij mij toch)
-> die Endorfines werken werkelijk als natuurlijke pijnstiller
(maar dat wist elke lezer hiervan waarschijnlijk al)
- gewoon doen (dat blijkt hier thuis uiterst moeizaam te verlopen,
maar er wordt duidelijk aan gewerkt)
- en nog veel meer maar dat zal voor een andere keer zijn


Ik hem nog iet te zegge!
Ik zen vant straot.
Ik hem e bèngelijk lief
Tis echt nen hevige
E beke gelèk Ramsey (Nasr)
Diene kende wel hé
Sophia héét hem oek gère
Das echt de mèx!

Ik ben zo blij, ik ben zo blij
ik zou allerliefst toch nog een beetje blijer zijn
... (deuntje van Kinderen voor Kinderen- Ik ben zo klein,...
refrein: En ik, en ik en ik, ik ben te dik)

En iedereen zingt mee!

Door de wind, door de regen
Dwars door alles heen
....

maandag, september 05, 2005

Mijn roze bril

Ik heb mijn roze bril afgezet.
Ik heb hem niet meer nodig.
Het leven zien door een roze
bril is tijdelijk een fijne beleving
maar als je vanbinnen roze kleurt,
zoals VTM je dag kleurt, heb je
geen behoefte meer aan die bril.

Ik heb mijn zwart-witte kijk op
de wereld afgezet voor zover
je die van je af kan zetten. Ik
neem de mensen nu zoals ze zijn;
boos, lief, gefrustreerd (al weten
ze dat vaak zelf niet), verliefd,
droevig en slim. Dat is veel makkelijker
op die manier.

Ik heb mijn eigenwaarde opgekrikt
en mijn negatieve spiraal van me
afgeworpen. Ik hou niet zo van
negatieve spiraaltjes behalve als
ze kindjes tegenhouden die momenteel
nog niet welkom zijn wegens geen tijd.
Ik heb dan ter compensatie een
positieve spiraal gemaakt. Was niet
makkelijk maar met mijn handigheid
zit het nog altijd snor.

Ik heb het arm-zijn van me afgeworpen,
vanaf nu heb ik geld in overvloed. Vraag
me niet hoe ik dat doe, maar ik weet dat het
werkt. Ik hou van geld en geld houdt van mij
en we zijn gelukkig. Zo gaat het leven; geven
en nemen. Omdat ik teveel gaf en te weinig nam,
was ik een tijdje blut, maar dat "probleem" heeft
zich wonderwel prima opgelost. Zoals alles oplost
als je dat maar gelooft.