Een keen is iemand met een laag hersengehalte.
Doch dit heeft niets met de persoon in kwestie
te maken.
Kenebasja is namelijk een fantastische persoon.
Toen ze – het is dus een meisje/vrouw – nog kleiner
was wist ik vaak niet goed wat ik met haar aan moest.
Heel op zichzelf en snel boos. Ik vond te weinig
raakvlakken tussen ons. Dat vond ik best moeilijk.
Ik gaf vaak de moed op om ooit tot haar door te dringen.
Af en toe mocht ik een glimp opvangen van wat er
allemaal in dat hoofdje afspeelde.
Gaandeweg leerde ik haar toch beter kennen. Het geduld
hebben om iemand beter te leren kennen kan vroeg of
laat zijn vruchten afwerpen. Deze zaak is daar zeker
een prachtig voorbeeld van.
Zonder dat ik er erg in had is dit kleine meisje stilaan
open aan het bloeien. Dit openbloeien is heel mooi.
Heb je ooit al eens een bloem zien opengaan heel vroeg
’s morgens als iedereen nog slaapt.
Schoonheid moet je niet ver gaan zoeken. Die heb je altijd
bij je.
Laatst deed ze me inzien dat ze geen baby meer is ook
al geloofde iedereen dat nog. Ze is bijna onzichtbaar
de pampers ontgroeid. Het lijkt soms wel een blinde vlek.
Elkeen was zo met zichzelf bezig dat deze mooie bloem –
de bloem van Hawaï ;-) – in alle rust kon groeien.
Bijna 17 en bijna geen kind meer, maar soms toch nog steeds
mijn kleine, bange zusje. Ze wordt een prachtige vrouw. Dat
weet ik nu al zeker. Ik ben van plan deze mysterieuze meid
heel goed te leren kennen. Ik weet zeker dat ik van haar nog
iets kan leren.
Ben ik de enige die vindt dat het leven alsmaar mooier wordt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten