Geluk kan saai zijn maar eigenlijk is het gewoon
eenvoudiger. Eenvoud maakt me blijer, minder druk,
fijner in de omgang en gelukkiger.
Single zijn is eenvoudig, niemand om rekening mee
te moeten houden, niemand die aan je hoofd zeurt,
niemand die de toiletbril omhoog laat staan, niemand
niemand wiens slechte eetgewoontes ik onbewust
overneem,... maar ook niemand die me knuffelt als
ik thuiskom, niemand die me zegt hoe mooi ik ben,
niemand die mijn mislukte gerecht toch weet te
appreciëren, niemand om mee te dansen,...
...maar ik ben zielsgelukkig met mezelf.
Kate laat ons onszelf knuffelen na elke Zenzales.
Mijn mama is zachter dan mijn zachtste knuffelbeer
dus telkens ik haar zie geef ik haar een warme knuffel.
En ze verdient het echt! Mooi zijn is relatief en
dus vind ik mezelf mooi ook al is niet iedereen het
met me eens. En ach, smaken verschillen. Mijn gerechten
mislukken zelden en gelukkig heb ik ook vrienden en
vriendinnen die mijn kookkunsten weten te waarderen.
Dansen, daar heb je geen partner voor nodig. Als je
danst werk je als stront op een vlieg en voor je het
weet zwermt er wel eentje rond jou. Zo ook zaterdag
in het STUKcafé.
Lees meer in volgende post.
Liefs,
Popje
donderdag, oktober 29, 2009
maandag, oktober 26, 2009
Dilemma's in Lesboland
Drink ik een Gin Fizz of een Cuba Libre?
Dit is geen dilemma want ik neem ze gewoon
allebei. Neem ik kriek of witte wijn?
Geen dilemma want afhankelijk van de goesting?
Neem ik een stoere sportieve of een alternatieve
muzikant? Dat is ook geen dilemma want ik
heb beiden gehad en was toch niet helemaal
overtuigd.
Geen dilemma's dus alleen in de schijnbare
onmogelijkheid verkeren de gulden middenweg
te vinden. Of is dat gewoon niet aan mij besteed.
Misschien blijf ik wel nood hebben aan extremen
omdat ik me anders te snel verveel. Of ben ik
eerder niet in staat met iemand samen te leven
die anders is. Waaaaaaaaaaaah! I hope not because
boys are so interesting. And girls...
Of zal ik in navolging van mijn eerste verliefdheid
op een vrouw mij eens volledig laten gaan in Lesboland?
'Nu is het de moment voor een lesbische ervaring',
zei de lesbische vriendin me overtuigend. 'Waarom
niet', denk ik dan. Wie weet zijn vrouwen wel zo
romig als ik zelf heb gefantaseerd.
Maar hoe pak ik dat aan? De Key West of café Akotee
binnenstappen en hopen dat een knap wijf het initiatief
neemt. Ik kan de spanning al voelen of is dat belachelijk?
I'm not gay like I'm not a vegetarian but I don't eat
a lot of meat. Op onderzoek naar mezelf... be continued.
Liefs,
Popje
Dit is geen dilemma want ik neem ze gewoon
allebei. Neem ik kriek of witte wijn?
Geen dilemma want afhankelijk van de goesting?
Neem ik een stoere sportieve of een alternatieve
muzikant? Dat is ook geen dilemma want ik
heb beiden gehad en was toch niet helemaal
overtuigd.
Geen dilemma's dus alleen in de schijnbare
onmogelijkheid verkeren de gulden middenweg
te vinden. Of is dat gewoon niet aan mij besteed.
Misschien blijf ik wel nood hebben aan extremen
omdat ik me anders te snel verveel. Of ben ik
eerder niet in staat met iemand samen te leven
die anders is. Waaaaaaaaaaaah! I hope not because
boys are so interesting. And girls...
Of zal ik in navolging van mijn eerste verliefdheid
op een vrouw mij eens volledig laten gaan in Lesboland?
'Nu is het de moment voor een lesbische ervaring',
zei de lesbische vriendin me overtuigend. 'Waarom
niet', denk ik dan. Wie weet zijn vrouwen wel zo
romig als ik zelf heb gefantaseerd.
Maar hoe pak ik dat aan? De Key West of café Akotee
binnenstappen en hopen dat een knap wijf het initiatief
neemt. Ik kan de spanning al voelen of is dat belachelijk?
I'm not gay like I'm not a vegetarian but I don't eat
a lot of meat. Op onderzoek naar mezelf... be continued.
Liefs,
Popje
zondag, oktober 25, 2009
Woody
Mannen op de trein, kijkend, mijmerend, verwachtend.
Eén blik van solidariteit; de lawaaierige tieners op
weg naar I LOVE Techno bevolken de volledige trein.
Eén man die zich - toevallig - tegenover mij zet.
Achteloos bladerend in zijn agenda, zijn gsm nakijken
op berichtjes; is het werkelijk belangrijk of probeert
deze - toch wel interassante - man zich een houding van
belangrijkheid aan te meten.
Het is schattig en beetje zielig. Toch slaat mijn fantasie
wat op hol. 'Hij is hier speciaal voor mij komen zitten',
'Hij kijkt wellicht stiekem naar mij'. Maar ach, dromen is
des mensen.
Hij is stijlvol gekleed met hemd, wollen vest en 'floere'
jas met bijpassende broek. Zijn schoenen doen me echter
twijfelen. Glimmend, roodbruin, geweven lederen puntschoenen
doen me denken aan mannen die op mannen vallen. Zijn Woody
Allen-brilletje maakt dat ik er toch niet helemaal warm van
word.
Van ver lijken zijn handen verzorgd maar met een scherpere
blik zie ik de afgeknabbelde nagels en de kleine velletjes
aan zijn nagelranden. Verraden deze een wat zenuwachtige
aard? Nog steeds die agenda. Weet hij werkelijk niet wat
zijn plannen zijn? Zijn goedkope rugzak maakt me nieuwsgierig
en doen me vermoeden dat hij zijn stijl niet in alle lagen
van zijn bestaan manifesteert.
De Rail Pass verraadt dat hij zeker de 26 is gepasseerd
maar dat kan ik ook wel zien aan de opkomende rimpels rond
zijn mond. En al staan zijn ogen nog jong, de 3 lijkt al
een serieuze tijd voor zijn leeftijd te staan. Een man met
wat levenservaring is niet noodzakelijk gedoemd om saai te
zijn. Integendeel, zijn versierpogingen zijn misschien
niet meer zo puberaal, al kunnen ze evengoed belegen zijn
bij gebrek aan verse ervaringen op dat vlak. Ik ben wel
wat kieskeurig maar anders blijft mijn 'range' te groot.
Ook al ben ik niet meteen verkocht, ik blijf met mijn
gedachten bij Woody en mijn fantasie laat ik de vrije
loop. Hij beroert toch mijn onderbuik. Grappig dat ik
net thuis nog een uur voor de spiegel stond, twijfelend
of ik mijn haar, en alles daaronder, nog zou wassen of
dat ik vanavond nog wat naar mezelf wil ruiken. Geen idee
of dat enig verschil zal maken want ik heb geen concrete
plannen.
Woody verveelt zich na een halfuur nog steeds. Blij dat
hij toch niet al uitstapte in Brussel maar mij nog vergezelt
tot in Gent. Ik kan weer amper de drang onderdrukken hem
wat van mijn lectuur aan te bieden. Het enige wat ik kan
geven is het literaire tijdschrift 'De Groene Amsterdammer'
met als onderwerp 'Sex'. Niet bepaald een neutraal onderwerp
om een gesprek over te beginnen with a total stranger.
raal
Liefs,
Popje
Eén blik van solidariteit; de lawaaierige tieners op
weg naar I LOVE Techno bevolken de volledige trein.
Eén man die zich - toevallig - tegenover mij zet.
Achteloos bladerend in zijn agenda, zijn gsm nakijken
op berichtjes; is het werkelijk belangrijk of probeert
deze - toch wel interassante - man zich een houding van
belangrijkheid aan te meten.
Het is schattig en beetje zielig. Toch slaat mijn fantasie
wat op hol. 'Hij is hier speciaal voor mij komen zitten',
'Hij kijkt wellicht stiekem naar mij'. Maar ach, dromen is
des mensen.
Hij is stijlvol gekleed met hemd, wollen vest en 'floere'
jas met bijpassende broek. Zijn schoenen doen me echter
twijfelen. Glimmend, roodbruin, geweven lederen puntschoenen
doen me denken aan mannen die op mannen vallen. Zijn Woody
Allen-brilletje maakt dat ik er toch niet helemaal warm van
word.
Van ver lijken zijn handen verzorgd maar met een scherpere
blik zie ik de afgeknabbelde nagels en de kleine velletjes
aan zijn nagelranden. Verraden deze een wat zenuwachtige
aard? Nog steeds die agenda. Weet hij werkelijk niet wat
zijn plannen zijn? Zijn goedkope rugzak maakt me nieuwsgierig
en doen me vermoeden dat hij zijn stijl niet in alle lagen
van zijn bestaan manifesteert.
De Rail Pass verraadt dat hij zeker de 26 is gepasseerd
maar dat kan ik ook wel zien aan de opkomende rimpels rond
zijn mond. En al staan zijn ogen nog jong, de 3 lijkt al
een serieuze tijd voor zijn leeftijd te staan. Een man met
wat levenservaring is niet noodzakelijk gedoemd om saai te
zijn. Integendeel, zijn versierpogingen zijn misschien
niet meer zo puberaal, al kunnen ze evengoed belegen zijn
bij gebrek aan verse ervaringen op dat vlak. Ik ben wel
wat kieskeurig maar anders blijft mijn 'range' te groot.
Ook al ben ik niet meteen verkocht, ik blijf met mijn
gedachten bij Woody en mijn fantasie laat ik de vrije
loop. Hij beroert toch mijn onderbuik. Grappig dat ik
net thuis nog een uur voor de spiegel stond, twijfelend
of ik mijn haar, en alles daaronder, nog zou wassen of
dat ik vanavond nog wat naar mezelf wil ruiken. Geen idee
of dat enig verschil zal maken want ik heb geen concrete
plannen.
Woody verveelt zich na een halfuur nog steeds. Blij dat
hij toch niet al uitstapte in Brussel maar mij nog vergezelt
tot in Gent. Ik kan weer amper de drang onderdrukken hem
wat van mijn lectuur aan te bieden. Het enige wat ik kan
geven is het literaire tijdschrift 'De Groene Amsterdammer'
met als onderwerp 'Sex'. Niet bepaald een neutraal onderwerp
om een gesprek over te beginnen with a total stranger.
raal
Liefs,
Popje
Blikken en torso's
Wat een heerlijkheid, rondkijken, giechelen,
flirterig lonken, ostentatief aanwezig zijn.
De knappe man heb ik graag in mijn buurt. Er
lopen er wonderwel veel meer rond dan ik had
kunnen dromen. Hoe geweldig is het om ongeneerd
te genieten van het sturen en ontvangen van
zwoele blikken. De sauna is dan de plaats bij
uitstek om te flirten. Er waren vanavond ook
opvallend veel knappe, jonge goden aanwezig.
In de avond voor ons eetfeest van Ajpopoli
wilden we ons nog eens lekker gaan ontspannen
in de zalige hitte van de sauna in Herselt.
Het was een avond zoals er nog veel mogen volgen;
lekkere kontjes, gespierde torso's, mooie ogen
en vooral onnozele flirtpraatjes. Dat flirten
heb ik zo gemist en ik ben er nog altijd goed in.
Maar voor mij even geen vent voor serieus.
Toch blijven mannen ongelofelijk interessante
wezens en er lopen zoveel sexy exemplaren rond
en hopelijk hebben sommigen onder hen zin in iets
leuks!
Liefs,
Popje
flirterig lonken, ostentatief aanwezig zijn.
De knappe man heb ik graag in mijn buurt. Er
lopen er wonderwel veel meer rond dan ik had
kunnen dromen. Hoe geweldig is het om ongeneerd
te genieten van het sturen en ontvangen van
zwoele blikken. De sauna is dan de plaats bij
uitstek om te flirten. Er waren vanavond ook
opvallend veel knappe, jonge goden aanwezig.
In de avond voor ons eetfeest van Ajpopoli
wilden we ons nog eens lekker gaan ontspannen
in de zalige hitte van de sauna in Herselt.
Het was een avond zoals er nog veel mogen volgen;
lekkere kontjes, gespierde torso's, mooie ogen
en vooral onnozele flirtpraatjes. Dat flirten
heb ik zo gemist en ik ben er nog altijd goed in.
Maar voor mij even geen vent voor serieus.
Toch blijven mannen ongelofelijk interessante
wezens en er lopen zoveel sexy exemplaren rond
en hopelijk hebben sommigen onder hen zin in iets
leuks!
Liefs,
Popje
vrijdag, oktober 23, 2009
20 jaar verliefd!
...of misschien zelfs al wat langer maar
vandaag had ik zin om dat te vieren! Nooit
gedacht dat ik vanaf mijn eerste verliefdheid
non-stop verliefd zou zijn tot nu.
De jongetjes, jongens, mannen waar ik verliefd
op was zijn samen een mooie doorsnede van de
mannelijke bevolking, zij het dat ze zich territoriaal
gezien vooral situeren in de lijn van Haacht,
Keerbergen, Rotselaar, Werchter, Wezemaal,
Heikant, Rotselaar-centrum, Leuven-centrum en
Wijgmaal.
Ik heb nu eenmaal weinig wereldse ambities op
dat vlak maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.
De Internationale betrekkingen laat ik aan anderen
over. De Franse Malinees, de ingeweken Gentse,
de naar Hasselt uitgeweken Rotselaarse, de Spaanse
vriend, de Hondurees met Spaanse connecties, de
minnaar met Spaanse roots, de kale Nederlander,
de Slovaakse schone, de pittige Française,...
Ik wens ze allen veel geluk in de liefde!
Na 20 jaar verliefd zijn kan ik terugkijken
op een zalige tijd van verlangen, hoop en spanning.
In het middelbaar gaf het me een gevoel van
vrijheid. Ik ambieerde geen relaties hoewel ik
niet schroomde de jongen in kwestie duidelijk
te maken dat ik wel wat wou.
Maar dat zalige en knagende gevoel, dat bonzend hart,
die stiekeme blikken, dat wachten tot hij voorbijfietst,
dat babbelen met vriendinnen tot een stuk in de nacht,
dat mijmeren in de klas,... ik zou het voor geld hebben
willen missen.
In mijn jonge leven kan ik zeggen dat ik de 50 al
ben gepasseerd; alle mannetjes waar ik ooit verliefd
op was. Ze hebben het niet allemaal geweten, sommigen
wel, van anderen ben ik zelf hun naam vergeten: Dries,
Paul, Bram, Rinus, Steven, a guy called Tsjerno but it
wasn't his real name, Jannes, Olivier, Kristof, Hu Hsien,
Ignace, Dirk, Stijn, Thomas, Vincent, L., Tim, Tom,...
Soms voor één dag, ook eens voor 5 jaar, soms stiekem,
vaak schreeuwde ik het van de daken, soms even niet, soms
weer heel erg wel,...nooit hetzelfde, altijd een
onvergetelijke ervaring.
Liefs,
Popje
vandaag had ik zin om dat te vieren! Nooit
gedacht dat ik vanaf mijn eerste verliefdheid
non-stop verliefd zou zijn tot nu.
De jongetjes, jongens, mannen waar ik verliefd
op was zijn samen een mooie doorsnede van de
mannelijke bevolking, zij het dat ze zich territoriaal
gezien vooral situeren in de lijn van Haacht,
Keerbergen, Rotselaar, Werchter, Wezemaal,
Heikant, Rotselaar-centrum, Leuven-centrum en
Wijgmaal.
Ik heb nu eenmaal weinig wereldse ambities op
dat vlak maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.
De Internationale betrekkingen laat ik aan anderen
over. De Franse Malinees, de ingeweken Gentse,
de naar Hasselt uitgeweken Rotselaarse, de Spaanse
vriend, de Hondurees met Spaanse connecties, de
minnaar met Spaanse roots, de kale Nederlander,
de Slovaakse schone, de pittige Française,...
Ik wens ze allen veel geluk in de liefde!
Na 20 jaar verliefd zijn kan ik terugkijken
op een zalige tijd van verlangen, hoop en spanning.
In het middelbaar gaf het me een gevoel van
vrijheid. Ik ambieerde geen relaties hoewel ik
niet schroomde de jongen in kwestie duidelijk
te maken dat ik wel wat wou.
Maar dat zalige en knagende gevoel, dat bonzend hart,
die stiekeme blikken, dat wachten tot hij voorbijfietst,
dat babbelen met vriendinnen tot een stuk in de nacht,
dat mijmeren in de klas,... ik zou het voor geld hebben
willen missen.
In mijn jonge leven kan ik zeggen dat ik de 50 al
ben gepasseerd; alle mannetjes waar ik ooit verliefd
op was. Ze hebben het niet allemaal geweten, sommigen
wel, van anderen ben ik zelf hun naam vergeten: Dries,
Paul, Bram, Rinus, Steven, a guy called Tsjerno but it
wasn't his real name, Jannes, Olivier, Kristof, Hu Hsien,
Ignace, Dirk, Stijn, Thomas, Vincent, L., Tim, Tom,...
Soms voor één dag, ook eens voor 5 jaar, soms stiekem,
vaak schreeuwde ik het van de daken, soms even niet, soms
weer heel erg wel,...nooit hetzelfde, altijd een
onvergetelijke ervaring.
Liefs,
Popje
vrijdag, oktober 16, 2009
God op de trein
Eentje uit mijn archief
De trein rijdt. Dat is een feit. Maar laten we nu niet
uitweiden over die verrekte nieuwe treinregelingen. Er
zijn uiteraard ergere zaken in de wereld. Een positief
punt in het verhaal is wel dat je op de trein eens een
ander uitzicht heb dan dat vanuit je keukenraam tijdens
de afwas of vanuit je kantoor als je collega toch weer
Q-Music opzet terwijl je net wat stilte wenste.
De trein voert je mee, je gedachten de vrije loop, net
als eieren, hoewel een groot hok nog steeds een hok is.
Dus wat is vrijheid? Dat niemand in je hoofd kijkt, dat
alles kan en alles mag in je fantasie. Ik voel me vrij
om te denken wat ik wil en om te denken aan wie ik wil.
En laten we wel wezen, gedachten kunnen wel eens afdwalen
naar die knapperd van op de cursus op maandagavond of
naar de zachte boezem van de vriendin van je kotgenoot.
Heerlijk om zo vrij te zijn.
Als God ons al schiep dan heeft hij er toch maar mooi
voor gezorgd dat we tot elkaar worden aangetrokken, dat
seks niet enkel dient om ons voort te planten, zoals
De Kerk onze (over-)(groot-)ouders op dwingende wijze
meegaf. Ik ben blij dat we daarvan verlost zijn, althans
sommigen toch. Geilheid is immers geen nieuwe evolutie
in het menselijk bestaan. Het bestaat als sinds
mensenheugenis en het kan geen kwaad daar af en toe
aan herinnerd te worden.
En op de trein is mijmeren over onbereikbare - hoewel,
wat is onbereikbaar - mannen, vorige vriendjes, oude
mannen, te jonge mannen, zachte vrouwen, stoere vrouwen,
interessante vrouwen,... een waar genoegen. Niemand
ziet je, niemand hoort waar je gedachten heen fladderen
op weg naar de eeuwigheid.
Mijmerend,
Popje
De trein rijdt. Dat is een feit. Maar laten we nu niet
uitweiden over die verrekte nieuwe treinregelingen. Er
zijn uiteraard ergere zaken in de wereld. Een positief
punt in het verhaal is wel dat je op de trein eens een
ander uitzicht heb dan dat vanuit je keukenraam tijdens
de afwas of vanuit je kantoor als je collega toch weer
Q-Music opzet terwijl je net wat stilte wenste.
De trein voert je mee, je gedachten de vrije loop, net
als eieren, hoewel een groot hok nog steeds een hok is.
Dus wat is vrijheid? Dat niemand in je hoofd kijkt, dat
alles kan en alles mag in je fantasie. Ik voel me vrij
om te denken wat ik wil en om te denken aan wie ik wil.
En laten we wel wezen, gedachten kunnen wel eens afdwalen
naar die knapperd van op de cursus op maandagavond of
naar de zachte boezem van de vriendin van je kotgenoot.
Heerlijk om zo vrij te zijn.
Als God ons al schiep dan heeft hij er toch maar mooi
voor gezorgd dat we tot elkaar worden aangetrokken, dat
seks niet enkel dient om ons voort te planten, zoals
De Kerk onze (over-)(groot-)ouders op dwingende wijze
meegaf. Ik ben blij dat we daarvan verlost zijn, althans
sommigen toch. Geilheid is immers geen nieuwe evolutie
in het menselijk bestaan. Het bestaat als sinds
mensenheugenis en het kan geen kwaad daar af en toe
aan herinnerd te worden.
En op de trein is mijmeren over onbereikbare - hoewel,
wat is onbereikbaar - mannen, vorige vriendjes, oude
mannen, te jonge mannen, zachte vrouwen, stoere vrouwen,
interessante vrouwen,... een waar genoegen. Niemand
ziet je, niemand hoort waar je gedachten heen fladderen
op weg naar de eeuwigheid.
Mijmerend,
Popje
Gestopt en goedgekeurd
De beste beslissing in 9 jaar! Zalig! Wat hieraan
voorafging...
Ik was 18 jaar, had mijn eerste serieuze vriendje
en na enkele maanden voelde ik me toch klaar om
verder te gaan dan kussen en friemelen. Spannend!
Maar om tienerzwangerschap te voorkomen, koos ik
voor De Pil. Femodene klonk veelbelovend en ik
had geen vermoeden dat het mijn vrouwelijkheid
zou aantasten, het gevoel met mijn eigen lijf!
Ik werd niet dik en had ook geen andere bijwerkingen
van deze hormonenbom. Vriendje 1, vriendje 2, vriendje 3,
vriendje 4,... en negen jaar verder. De seks was goed
maar...
...ik vond het tijd voor verandering. 'Obama for change',
placht ook Barack te poneren en het bracht hem zowaar de
Nobelprijs voor de Vrede op. Voor mij zal het dus hopelijk
wat vrede met mezelf veroorzaken.
En zoals mijn moeder in al haar feminisme vaak zegt,
'Mannen mogen ook wel eens iets doen.' Waar ze dan op
doelt is me niet altijd duidelijk. Voor mij was het
maar al te duidelijk dat die pil uit mijn lijf moest
en er dus andere acties ondernomen moeten worden om
te voorkomen dat mijn nageslacht zich al te snel aanmeldt.
Ik ergerde me ook aan mijn eigen moodswings. De dokter
schreef me een lichtere versie voor maar zelfs de
harmonieuze hormonensamenstelling van Harmonet kon
me niet bekoren.
In mijn omgeving werd en wordt wel eens beweerd dat stoppen
met de pil een boost zou zijn voor het libido. Ik dacht:
'Zo'n vaart zal het wel niet lopen. Ik heb weinig last van
de nevenwerkingen dus zal ik ook wel bespaard blijven van
de hoopgevende mogelijke bijwerkingen van het stoppen met
de pil.
Niets was echter minder waar. Maandag (enkele weken geleden)
nam ik mijn laatste exemplaar en enkele dagen later leek
een nieuwe wereld voor mij open te gaan. Ongelofelijk, het
is als de ODOL voor mannen, bijna elke ochtend en middag en
avond en...! Wauw, het heeft zijn effect niet gemist. Hoe
zal ik het benoemen, a woman's boner! Hell, yeah!
Warme zucht,
popje
voorafging...
Ik was 18 jaar, had mijn eerste serieuze vriendje
en na enkele maanden voelde ik me toch klaar om
verder te gaan dan kussen en friemelen. Spannend!
Maar om tienerzwangerschap te voorkomen, koos ik
voor De Pil. Femodene klonk veelbelovend en ik
had geen vermoeden dat het mijn vrouwelijkheid
zou aantasten, het gevoel met mijn eigen lijf!
Ik werd niet dik en had ook geen andere bijwerkingen
van deze hormonenbom. Vriendje 1, vriendje 2, vriendje 3,
vriendje 4,... en negen jaar verder. De seks was goed
maar...
...ik vond het tijd voor verandering. 'Obama for change',
placht ook Barack te poneren en het bracht hem zowaar de
Nobelprijs voor de Vrede op. Voor mij zal het dus hopelijk
wat vrede met mezelf veroorzaken.
En zoals mijn moeder in al haar feminisme vaak zegt,
'Mannen mogen ook wel eens iets doen.' Waar ze dan op
doelt is me niet altijd duidelijk. Voor mij was het
maar al te duidelijk dat die pil uit mijn lijf moest
en er dus andere acties ondernomen moeten worden om
te voorkomen dat mijn nageslacht zich al te snel aanmeldt.
Ik ergerde me ook aan mijn eigen moodswings. De dokter
schreef me een lichtere versie voor maar zelfs de
harmonieuze hormonensamenstelling van Harmonet kon
me niet bekoren.
In mijn omgeving werd en wordt wel eens beweerd dat stoppen
met de pil een boost zou zijn voor het libido. Ik dacht:
'Zo'n vaart zal het wel niet lopen. Ik heb weinig last van
de nevenwerkingen dus zal ik ook wel bespaard blijven van
de hoopgevende mogelijke bijwerkingen van het stoppen met
de pil.
Niets was echter minder waar. Maandag (enkele weken geleden)
nam ik mijn laatste exemplaar en enkele dagen later leek
een nieuwe wereld voor mij open te gaan. Ongelofelijk, het
is als de ODOL voor mannen, bijna elke ochtend en middag en
avond en...! Wauw, het heeft zijn effect niet gemist. Hoe
zal ik het benoemen, a woman's boner! Hell, yeah!
Warme zucht,
popje
zaterdag, oktober 10, 2009
Babyboom
Mijn 27 lentes bezorgen mij af en toe hormoonwisselingen
en die gaan weleens gepaard met een week gevoel bij het
zien van baby's. Wellicht geen abnormaal verschijnsel
bij vrouwen van mijn leeftijd. Ik maak me er dan ook
geen zorgen over. Zolang ik de onbedwingbare drang om
te oefenen in voortplanting maar niet verlies. Eerst
veel oefenen en dan pas voor echt hé.
Gelukkig doen verschillende koppels mij al voor hoe het
is om voor echt bezig te zijn. De laatste maanden zijn
er mijns inziens ontelbaar baby's geboren. Ik begeef mij
niet naar menig 'moederhuis' maar beperk me tot de
beperkte kring.
Mijn ex-vriend is 4 maand geleden papa geworden. Hoewel
ik hem helemaal niet terug wil is het gek om de man die
ik 5 jaar geleden zag als toekomstige vader voor mijn
kinderen, nu plots een dochter heeft van een andere vrouw.
Maar ik ben ook wel blij dat ik dat mag meemaken. De naam
van zijn dochter doet me 'onbewust' toch een beetje aan
mezelf denken. 'Nell' lijkt toch wel op 'Nele' of vergis
ik mij :).
Gelukkig gaat mijn baarmoeder daar niet van steigeren
maar beginnen mijn handen te kriebelen om een handgemaakt
cadeautje te verzinnen. Ik trek dus naar de Hema om een
wit exemplaar van een baby-kledingstukje te kopen om het
dan naar eigen ontwerp aan te passen aan de baby die ik
ga bezoeken. Ik ben toch wel fier op het resultaat! Hier
zien jullie een detail. Ik ben nog niet op bezoek geweest
met mijn eigen creatie dus ik toon nog niet het hele
kledingstukje.
Mijn oudste nicht An en haar man David zijn sinds enkele
weken de fiere ouders van Fons. 'Geen foto's online' hebben
ze me op het hart gedrukt. Geen probleem maar zijn naam
mag wel geweten zijn. Heel origineel en de eerste Fons
in Limburg dit jaar! Daar moet op gedronken worden. Voor
Fons ook een handgemaakt cadeautje.
Liefs,
Popje
en die gaan weleens gepaard met een week gevoel bij het
zien van baby's. Wellicht geen abnormaal verschijnsel
bij vrouwen van mijn leeftijd. Ik maak me er dan ook
geen zorgen over. Zolang ik de onbedwingbare drang om
te oefenen in voortplanting maar niet verlies. Eerst
veel oefenen en dan pas voor echt hé.
Gelukkig doen verschillende koppels mij al voor hoe het
is om voor echt bezig te zijn. De laatste maanden zijn
er mijns inziens ontelbaar baby's geboren. Ik begeef mij
niet naar menig 'moederhuis' maar beperk me tot de
beperkte kring.
Mijn ex-vriend is 4 maand geleden papa geworden. Hoewel
ik hem helemaal niet terug wil is het gek om de man die
ik 5 jaar geleden zag als toekomstige vader voor mijn
kinderen, nu plots een dochter heeft van een andere vrouw.
Maar ik ben ook wel blij dat ik dat mag meemaken. De naam
van zijn dochter doet me 'onbewust' toch een beetje aan
mezelf denken. 'Nell' lijkt toch wel op 'Nele' of vergis
ik mij :).
Gelukkig gaat mijn baarmoeder daar niet van steigeren
maar beginnen mijn handen te kriebelen om een handgemaakt
cadeautje te verzinnen. Ik trek dus naar de Hema om een
wit exemplaar van een baby-kledingstukje te kopen om het
dan naar eigen ontwerp aan te passen aan de baby die ik
ga bezoeken. Ik ben toch wel fier op het resultaat! Hier
zien jullie een detail. Ik ben nog niet op bezoek geweest
met mijn eigen creatie dus ik toon nog niet het hele
kledingstukje.
Mijn oudste nicht An en haar man David zijn sinds enkele
weken de fiere ouders van Fons. 'Geen foto's online' hebben
ze me op het hart gedrukt. Geen probleem maar zijn naam
mag wel geweten zijn. Heel origineel en de eerste Fons
in Limburg dit jaar! Daar moet op gedronken worden. Voor
Fons ook een handgemaakt cadeautje.
Liefs,
Popje
ODOL
Last van een onfrisse adem 's ochtends? Dan heb
jij nood aan ODOL!
Laten we hier het blauwe mondwater niet verwarren
met een ODOL van een heel andere strekking. Warm,
vochtig en niet altijd fris ruikend, dat kan wel
eens gebeuren maar laat mij nu tot voor enkele
maanden enkel het mondwater kennen en nog nooit
gehoord te hebben van de onder mannen én hopelijk/
waarschijnlijk ook onder veel vrouwen gekende ODOL.
De meeste mannen zullen hier vroeg of laat en soms
of vaak mee te maken hebben. Ik heb het hier namelijk
over een Ongelofelijk Dikke Ochtend Lul. Voor wie
dit niet wist, geen nood, ik weet het ook nog maar
net. Na het gelach van mijn vriend omdat ik dat niet
kende, dacht ik, 'er moeten nog mensen zijn die dit
niet kennen, dus plant ik dat hier in mijn blog!'.
Volgens Wikipedia is ODOL zelfs militair jargon.
Ja, mannen onder elkaar zullen wel de geweldigste
afkortingen uitvinden om de dingen maar niet bij
naam te moeten noemen.
Vanaf nu kan ik dus meelachen want mijn vriend kende
ODOL mondwater niet en geloofde nooit dat dit dezelfde
naam droeg. Ik was 1000% zeker dat dit bestond en
troonde met mijn fototoestel naar het Kruidvat en
legde ODOL vast. Je had zijn ogen moeten zien toen ik
hem die foto toonde: hilarisch ongeloof!
Van de andere ODOL heb ik geen foto maar dan zoek je
je maar een lekkere vent of als je er zelf een bent
moet je 's morgens maar eens onder de lakens kijken,
wellicht kom je die dan af en toe wel eens tegen.
Maar er zijn uiteraard nog veel variaties op dit thema:
ODAL - ochtend = avond
OGOL - dik = groot
OZOL - dik = zielig
ODMIL - ochtend = middag
...
Geniet ervan zou ik zo zeggen en anders, droom
ervan!
Prettige groetjes,
Popje
jij nood aan ODOL!
Laten we hier het blauwe mondwater niet verwarren
met een ODOL van een heel andere strekking. Warm,
vochtig en niet altijd fris ruikend, dat kan wel
eens gebeuren maar laat mij nu tot voor enkele
maanden enkel het mondwater kennen en nog nooit
gehoord te hebben van de onder mannen én hopelijk/
waarschijnlijk ook onder veel vrouwen gekende ODOL.
De meeste mannen zullen hier vroeg of laat en soms
of vaak mee te maken hebben. Ik heb het hier namelijk
over een Ongelofelijk Dikke Ochtend Lul. Voor wie
dit niet wist, geen nood, ik weet het ook nog maar
net. Na het gelach van mijn vriend omdat ik dat niet
kende, dacht ik, 'er moeten nog mensen zijn die dit
niet kennen, dus plant ik dat hier in mijn blog!'.
Volgens Wikipedia is ODOL zelfs militair jargon.
Ja, mannen onder elkaar zullen wel de geweldigste
afkortingen uitvinden om de dingen maar niet bij
naam te moeten noemen.
Vanaf nu kan ik dus meelachen want mijn vriend kende
ODOL mondwater niet en geloofde nooit dat dit dezelfde
naam droeg. Ik was 1000% zeker dat dit bestond en
troonde met mijn fototoestel naar het Kruidvat en
legde ODOL vast. Je had zijn ogen moeten zien toen ik
hem die foto toonde: hilarisch ongeloof!
Van de andere ODOL heb ik geen foto maar dan zoek je
je maar een lekkere vent of als je er zelf een bent
moet je 's morgens maar eens onder de lakens kijken,
wellicht kom je die dan af en toe wel eens tegen.
Maar er zijn uiteraard nog veel variaties op dit thema:
ODAL - ochtend = avond
OGOL - dik = groot
OZOL - dik = zielig
ODMIL - ochtend = middag
...
Geniet ervan zou ik zo zeggen en anders, droom
ervan!
Prettige groetjes,
Popje
I love Jesus
Als je van Jezus houdt kan je dat op heel verschillende
manieren laten zien. Je kan non of pater worden maar
als je dat wat te ver vindt gaan, kan je ook gewoon
stickergewijs aan de buitenwereld je liefde betuigen.
Stickers zijn dus ondertussen het katholieke pad gekruist.
Voor wie het allemaal niet zo goed weet en God nog niet heeft
gevonden, ervan uitgaande dat deze lieve/boze "man" bestaat.
Ik heb geen auto maar als ik er al een zou bezitten zouden
daar geenszins zulke kleverige Jezusadoraties opzitten. Maar
niet iedereen houdt van ijle hersenspinsels of mannen die al
(bijna) 2000 jaar dood zijn. De natuur is ook een nobel doel
en op zijn minst tastbaar. De natuur heeft een punt en dat
hebben ze bij Natuurpunt goed gezien.
Wie kan me helpen met deze laatste? Ik heb geen idee waar
dit teken voor staat, ik ben voor noch tegen maar vraag
me wel af wat het betekent.
Ik ben wel vóór stickers! Express yourself in any way!
Popje
manieren laten zien. Je kan non of pater worden maar
als je dat wat te ver vindt gaan, kan je ook gewoon
stickergewijs aan de buitenwereld je liefde betuigen.
Stickers zijn dus ondertussen het katholieke pad gekruist.
Voor wie het allemaal niet zo goed weet en God nog niet heeft
gevonden, ervan uitgaande dat deze lieve/boze "man" bestaat.
Ik heb geen auto maar als ik er al een zou bezitten zouden
daar geenszins zulke kleverige Jezusadoraties opzitten. Maar
niet iedereen houdt van ijle hersenspinsels of mannen die al
(bijna) 2000 jaar dood zijn. De natuur is ook een nobel doel
en op zijn minst tastbaar. De natuur heeft een punt en dat
hebben ze bij Natuurpunt goed gezien.
Wie kan me helpen met deze laatste? Ik heb geen idee waar
dit teken voor staat, ik ben voor noch tegen maar vraag
me wel af wat het betekent.
Ik ben wel vóór stickers! Express yourself in any way!
Popje
vrijdag, oktober 09, 2009
Autogeluk
Als een baby beleef ik mijn werkloos zijn, vol verwondering
voor mijn omgeving. Met pretoogjes fiets ik ondertussen al
6 weken rond. Vervelen doe ik me geenszins, wel hopen,
handelen en liefhebben.
Mooie, lelijke, leuke, vervelende, natte, warme, intense, saaie
dingen kruisen dagelijks mijn pad, dat de ene keer ergens en de
andere keer nergens heen leidt maar me veel genot verschaft.
Rondkijken en de beelden niet enkel op mijn netvlies maar ook op
de gevoelige (digitale) plaat vastleggen brengt me veel vreugde.
VW-busjes krijgen mijn aandacht sinds we er thuis ook eentje hadden.
Die was niet zo retro als deze exemplaren maar ik mis onze rode bus
wel eens. Het heerlijke gevoel om zo hoog te zitten en over al die
kleine autootjes heen te kunnen kijken en het kleine broertje te zijn
van alle vrachtwagens die je passeert.
Een mooie wagen is niet voor elk vers getrouwd koppel voldoende om de pracht en praal van hun huwelijk te onderstrepen. Praalwagens allerhande willen dan wel helpen om de aandacht van de voorbijgangers alvast wat langer vast te houden.
Rode autootjes trekken mij aan. Ik heb zelf geen vervoermiddel op 4 wielen maar de rode exemplaren kunnen toch altijd op mijn sympathie rekenen. Dat zal misschien ook wel te maken hebben dat de eerste auto waar ik mee reed een rode was. Nostalgie naar die stuntelige pogingen alle pedalen voor het juiste doel te gebruiken. In het examencentrum vonden ze alvast dat ik pas na 3 keer in staat was om dat voertuig ordentelijk te besturen. Maar al zeg ik het zelf, na 6 jaar gaat dat al veel beter.
Wonderlijke autostickers trekken regelmatig mijn aandacht maar die zijn voor morgen!
Liefs,
Popje
voor mijn omgeving. Met pretoogjes fiets ik ondertussen al
6 weken rond. Vervelen doe ik me geenszins, wel hopen,
handelen en liefhebben.
Mooie, lelijke, leuke, vervelende, natte, warme, intense, saaie
dingen kruisen dagelijks mijn pad, dat de ene keer ergens en de
andere keer nergens heen leidt maar me veel genot verschaft.
Rondkijken en de beelden niet enkel op mijn netvlies maar ook op
de gevoelige (digitale) plaat vastleggen brengt me veel vreugde.
VW-busjes krijgen mijn aandacht sinds we er thuis ook eentje hadden.
Die was niet zo retro als deze exemplaren maar ik mis onze rode bus
wel eens. Het heerlijke gevoel om zo hoog te zitten en over al die
kleine autootjes heen te kunnen kijken en het kleine broertje te zijn
van alle vrachtwagens die je passeert.
Een mooie wagen is niet voor elk vers getrouwd koppel voldoende om de pracht en praal van hun huwelijk te onderstrepen. Praalwagens allerhande willen dan wel helpen om de aandacht van de voorbijgangers alvast wat langer vast te houden.
Rode autootjes trekken mij aan. Ik heb zelf geen vervoermiddel op 4 wielen maar de rode exemplaren kunnen toch altijd op mijn sympathie rekenen. Dat zal misschien ook wel te maken hebben dat de eerste auto waar ik mee reed een rode was. Nostalgie naar die stuntelige pogingen alle pedalen voor het juiste doel te gebruiken. In het examencentrum vonden ze alvast dat ik pas na 3 keer in staat was om dat voertuig ordentelijk te besturen. Maar al zeg ik het zelf, na 6 jaar gaat dat al veel beter.
Wonderlijke autostickers trekken regelmatig mijn aandacht maar die zijn voor morgen!
Liefs,
Popje
Abonneren op:
Posts (Atom)