Eentje uit mijn archief
De trein rijdt. Dat is een feit. Maar laten we nu niet
uitweiden over die verrekte nieuwe treinregelingen. Er
zijn uiteraard ergere zaken in de wereld. Een positief
punt in het verhaal is wel dat je op de trein eens een
ander uitzicht heb dan dat vanuit je keukenraam tijdens
de afwas of vanuit je kantoor als je collega toch weer
Q-Music opzet terwijl je net wat stilte wenste.
De trein voert je mee, je gedachten de vrije loop, net
als eieren, hoewel een groot hok nog steeds een hok is.
Dus wat is vrijheid? Dat niemand in je hoofd kijkt, dat
alles kan en alles mag in je fantasie. Ik voel me vrij
om te denken wat ik wil en om te denken aan wie ik wil.
En laten we wel wezen, gedachten kunnen wel eens afdwalen
naar die knapperd van op de cursus op maandagavond of
naar de zachte boezem van de vriendin van je kotgenoot.
Heerlijk om zo vrij te zijn.
Als God ons al schiep dan heeft hij er toch maar mooi
voor gezorgd dat we tot elkaar worden aangetrokken, dat
seks niet enkel dient om ons voort te planten, zoals
De Kerk onze (over-)(groot-)ouders op dwingende wijze
meegaf. Ik ben blij dat we daarvan verlost zijn, althans
sommigen toch. Geilheid is immers geen nieuwe evolutie
in het menselijk bestaan. Het bestaat als sinds
mensenheugenis en het kan geen kwaad daar af en toe
aan herinnerd te worden.
En op de trein is mijmeren over onbereikbare - hoewel,
wat is onbereikbaar - mannen, vorige vriendjes, oude
mannen, te jonge mannen, zachte vrouwen, stoere vrouwen,
interessante vrouwen,... een waar genoegen. Niemand
ziet je, niemand hoort waar je gedachten heen fladderen
op weg naar de eeuwigheid.
Mijmerend,
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten