zondag, oktober 25, 2009

Woody

Mannen op de trein, kijkend, mijmerend, verwachtend.
Eén blik van solidariteit; de lawaaierige tieners op
weg naar I LOVE Techno bevolken de volledige trein.

Eén man die zich - toevallig - tegenover mij zet.
Achteloos bladerend in zijn agenda, zijn gsm nakijken
op berichtjes; is het werkelijk belangrijk of probeert
deze - toch wel interassante - man zich een houding van
belangrijkheid aan te meten.

Het is schattig en beetje zielig. Toch slaat mijn fantasie
wat op hol. 'Hij is hier speciaal voor mij komen zitten',
'Hij kijkt wellicht stiekem naar mij'. Maar ach, dromen is
des mensen.

Hij is stijlvol gekleed met hemd, wollen vest en 'floere'
jas met bijpassende broek. Zijn schoenen doen me echter
twijfelen. Glimmend, roodbruin, geweven lederen puntschoenen
doen me denken aan mannen die op mannen vallen. Zijn Woody
Allen
-brilletje maakt dat ik er toch niet helemaal warm van
word.

Van ver lijken zijn handen verzorgd maar met een scherpere
blik zie ik de afgeknabbelde nagels en de kleine velletjes
aan zijn nagelranden. Verraden deze een wat zenuwachtige
aard? Nog steeds die agenda. Weet hij werkelijk niet wat
zijn plannen zijn? Zijn goedkope rugzak maakt me nieuwsgierig
en doen me vermoeden dat hij zijn stijl niet in alle lagen
van zijn bestaan manifesteert.

De Rail Pass verraadt dat hij zeker de 26 is gepasseerd
maar dat kan ik ook wel zien aan de opkomende rimpels rond
zijn mond. En al staan zijn ogen nog jong, de 3 lijkt al
een serieuze tijd voor zijn leeftijd te staan. Een man met
wat levenservaring is niet noodzakelijk gedoemd om saai te
zijn. Integendeel, zijn versierpogingen zijn misschien
niet meer zo puberaal, al kunnen ze evengoed belegen zijn
bij gebrek aan verse ervaringen op dat vlak. Ik ben wel
wat kieskeurig maar anders blijft mijn 'range' te groot.

Ook al ben ik niet meteen verkocht, ik blijf met mijn
gedachten bij Woody en mijn fantasie laat ik de vrije
loop. Hij beroert toch mijn onderbuik. Grappig dat ik
net thuis nog een uur voor de spiegel stond, twijfelend
of ik mijn haar, en alles daaronder, nog zou wassen of
dat ik vanavond nog wat naar mezelf wil ruiken. Geen idee
of dat enig verschil zal maken want ik heb geen concrete
plannen.

Woody verveelt zich na een halfuur nog steeds. Blij dat
hij toch niet al uitstapte in Brussel maar mij nog vergezelt
tot in Gent. Ik kan weer amper de drang onderdrukken hem
wat van mijn lectuur aan te bieden. Het enige wat ik kan
geven is het literaire tijdschrift 'De Groene Amsterdammer'
met als onderwerp 'Sex'. Niet bepaald een neutraal onderwerp
om een gesprek over te beginnen with a total stranger.
raal
Liefs,
Popje

Geen opmerkingen: