Ik ben verliefd op Sophia.
Maar eigenlijk is dat nogal irrelevant. Soms worden mensen zelfs depressief.
Dat kan ook iets teweegbrengen bij andere mensen. Mensen kunnen soms zo overgevoelig zijn. Ik stel mezelf hier als voorbeeld. Diep ademhalen en dan verlies je overgevoeligheid en krijg je gevoeligheid en passie. Dat is een heel verschil. Je hoeft er dus niet veel voor te doen. Blijf gewoon je echte zelf en alles komt vanzelf goed.
Ik ben ook verliefd op Geert.
Dit is minder irrelevant. Een fijn gevoel voel je. Dat laat je niet zo gauw los tenzij je geen stevige schoenen hebt. Schoenen maak je zelf. Ik kan het weten want ik naai zelf. Een schoonheid die eigenlijk geen schoonheid is. Zo kan je mijn gevoel beschrijven. Alles moet vanbinnen komen. Soms staat het dan te luid omdat je dat nu juist zo mooi vindt. Vind je eigen gevoel en leef.
En ook op Tim.
Maar dat wist iedereen al. Toch is het mysterie nog steeds niet opgelost. Als ik niet alles te zien krijg word ik nieuwsgierig. Ik kan wel irritant veel geduld hebben als het echt nodig is. Mooie liedjes trillen. Soms zijn ze lief. Soms heel afstandelijk. Maar als je ze voelt is het opzet geslaagd. Het is niet genoeg. Je moet afwachten en mensen plagen. Zo kom je verder dan de preek. Fiets en fluister en voel de koude wind. Waauw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten