Wie durft te beweren dat hij of zij nooit onzeker is?
Extreme onzekerheid siert een mens niet. Maar
in geringe mate kan het een ongekende charme
met zich meebrengen.
Zoals Gabriel Rios opmerkte zijn de Vlamingen
nogal hard voor elkaar. Ze lachen om elkaars
gebreken en onzekerheden.
Die onzekerheden smeden dus wel vaak banden
tussen mensen. Hoe vaak drinken mensen
pintjes om hun onzekerheid te camoufleren.
Waarom zijn mensen niet gewoon gewoon.
Ik ben ook wel eens onzeker maar ik zou toch
durven stellen dat die situaties alsmaar minder
frequent voorkomen.
De cursus die ik volg draagt wel zijn steentje bij
in het proces naar het complexloos individu-zijn.
Geheel op jezelf staan en 'de mensen' geen plaats
meer geven in het vormen van je zelfbeeld.
Ik heb beslist dat ik geen complexen meer heb.
Dit is uitzonderlijk bevrijdend geweest. Ik ben
mijn eigen schoonheidsideaal. Makkelijk zat!
Ik voldoe dus elke dag aan dat beeld. Heerlijk
gewoon.
Ik heb ook ontdekt dat ik mooi ben. En door die
ontdekking ben ik veel gelukkiger geworden. Ik raad
dit iedereen aan.
Ik dartel rond in het leven. Alles kies ik zelf. Het
is ongelofelijk fijn om mij te zijn. Mijn hoofd heeft
misschien wat trekken van mijn broer en mijn zus
en mijn zus maar we zijn toch maar 4 verschillende
individuen. Keurig opgevoed of althans is er toch
een poging gedaan tot.
Ik begin mensen graag te zien. Gewoon voor wie
ze zijn en dat ze er zijn. De mensen worden ook
leuker. Ligt dat aan mij? Dat kan ik nou niet met
zekerheid zeggen. Ja, echt onzeker zou ik mezelf
toch niet noemen. Of toch, maar ik ben te onzeker
om daar over te praten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten