Schabouwelijk jouw langzaam wervend praatje waarmee je mij versieren wil. Ik kijk op je neer. Terwijl ik je blik kruis zie ik boezems deinen in bloesjes en kleedjes. Versier mij, kleed me uit, houd me vast, zuig al de lucht uit mijn longen, maak me even de jouwe. Zo kort dat het luchtruim verdwijnen kan, dat pluimen op hoeden kunnen worden gestoken. Zoals matrozen na een nacht vol vermaak het ruime sop kiezen. Kies niet voor mij. Laat mij alleen achter. Heel even wil ik proeven, niet bezitten, enkel langzaam en zacht jouw smaak bevatten. Geen banden smeden of toch weer wel. Oneindig ver en dicht op mijn vel. Mag ik jou willen, die ander, die ik hebben wil. Niet alleen jij. Schreiend zal ik wakker worden na de bom die jij in mij plantte. Ik zal ze dragen met fris gemoed, schouders recht en borst vooruit. De volgende die zich aan mij laven zal zal...
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten