...dus daar hoef ik me al niet meer mee
bezig te houden. Wat een geluk dat
allerlei geweldige mensen allerlei geweldige
dingen hebben uitgevonden waardoor
ons leven er toch wel een stuk gemakkelijker
is op geworden.
Alhoewel 'gemakkelijk' is misschien een
nogal groot woord. Er zijn meer mogelijkheden
maar meer mogelijkheden betekent meer
keuze en meer keuze betekent vaak ook
meer keuzestress.
En laat dat laatste nu net het probleem zijn,
of beter gezegd - of zoals ik het liever noem -
een uitdaging. Het klinkt misschien cliché maar
het gaat - althans voor mij - wel op. Keuzes
maken, beslissingen nemen en knopen doorhakken,
ik doe dat graag.
Het schept orde en duidelijkheid. Ik word er rustiger
van omdat één beslissing vaak een hele stroom van
deelbeslissingen vanzelf oplost. Het leven wordt er
wel degelijk gemakkelijker van.
Voor jou lijkt het misschien een verliessituatie.
Kiezen is verliezen maar goed kiezen geeft kracht (PRH).
Hier geloof ik helemaal in. Ik vind mezelf het type van
12 stielen en niet persé 13 ongelukken maar vooral het
gevoel hebben in vanalles een beetje goed te zijn en in
niks écht goed.
Ik vond het prima maar wou toch graag een beetje minder
van alles in mijn leven. Daarom besloot ik een jaar geleden
al mijn verplichtingen overboord te gooien, behalve mijn werk.
Geen sport meer, niet meer creatief zijn omdat anderen me
zo creatief vinden, geen tv meer, geen vlees/vis meer ... en vooral
vaak lekker niks doen. Zondag was officieel 'NIKSdag'.
Vanuit dat 'niks' doen ontstond de goesting om te koken, te
bakken, te prutsen in de keuken. De goesting om eindelijk
eens te stoppen met vlees eten en dat bracht me nog meer
inspiratie op in de keuken. De goesting om geen tv te kijken
of alleszins zeer sterk gedoseerd, de goesting om terug te gaan
lezen en er uren van te genieten, ... veel goesting alleszins.
Na mijn werk kreeg ik plots zeeën van tijd en het is gek wat
zoveel tijd met je doet. De eerste dagen is het wat onwennig,
ik moest letterlijk onthaasten. Gewoon in de zetel zitten en
niks doen, het voelt gek maar er kwam regelmatig een stroom
van ontspanning over me heen. Nu nog doe ik dat af en toe
als ik het even niet weet, even in de zetel gaan zitten of liggen
en helemaal stil worden.
Ik word er stil van...maar vol sluimerend vuur :)
Liefs,
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten