Morsen wil ik, op tafel, op de grond. Als alles mag vloeien, mag ik ook morsen. Het steekt dan zo nauw niet. Dan mag het ook wel eens gewoon weekend zijn en feest en heel hard genieten. Dan hoef ik niks te denken. Zelfs niet aan mijn werk. Want zeg nu zelf, spaghettisaus is toch gemaan veel interessanter dan facturen nakijken. Mijn interesse in de betaalstatus van meneer Janssens is dan ook gezakt tot een historisch laagtepunt. Dit wil zeggen dat hij keihard de pot op kan.
Maar waar was ik gebleven? Oh ja, morsen is zo heerlijk. Ook met kleren mors ik graag. Als ik me omkleed is er niets zo fijn als elk kledingstuk dat ik uittrek gezwind door de kamer te gooien. Dat mag dan vallen waar het vallen wil, precies op die plek die God daarvoor heeft uitverkoren. Probeer maar eens, ja, jij, vlijtig, gestructureerde huisman, probeer maar eens. Je zal zien dat je daar blij van wordt. Van kleren morsen. Van lekker en gezwind alles wat je tegenkomt zomaar ergens neer te laten dwarrelen, als de blaadjes van de herfstboom, van de wilg en het eikenblad.
Ik voel je komen, je wil meer, je hebt de smaak te pakken, laat maar waaien. Laat die baard maar staan, stoppels zijn sexy, kijk maar naar Brad Pitt. Voel hoe het leven door alles stroomt als je maar even alles loslaat. De rijst, je thee, neem je overal mee, op tafel, op je krant, alles hoeft niet aan de kant. Laat de boel maar even de boel. Het is tenslotte weekend. Of toch bijna, en dan hoeft er niks meer, zo goed als niks meer. Laat maar lekker waaien en zwier alles aan de kant.
Spaghettisaus is perfect als je zomaar wat doet. Alles wat je in huis hebt, 2 brikken tomatensaus en klaar! Maten en gewichten zijn voor sissi's, prullen in de keuken dat is het echt werk. Daar moet je zowaar een durver voor zijn. Wel zien wat er komt. Zo komen dromen ook in je hoofd. Laat maar komen, zei God, toen ik even niet keek en toen was daar mijn droom, mijn allermooiste droom.
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten