Geluk kan ik je niet geven
Daar zorg je zelf voor
Naast jou wil ik staan
met mijn eigen geluk
mijn eigen plezierigheden
Gelukkig kan jij mij niet maken
Daar zorg ik zelf voor
Jij staat naast mij
met je eigen geluk
je eigen gedachten
Maar als onze handen elkaar
raken vermenigvuldigen we
ons geluk
ons plezier
onze gedachten
Met onze voeten op de grond
Zij aan zij
Vel tegen vel
Mijn handen, jouw handen
Eén blik
Eén ogen blik
Popje
1 opmerking:
Vreemd hoe weiningen dat consept snappen. Vreemd hoe velen enkel leven op de kik van de vlinders.
spijtig hoeveel moois hierdoor verloren gaat. Ongelofelijk tof dat jij dat hier zo neerschrijft.
Een reactie posten