Met warme gloed betrad jij mijn tuin
zacht omarmd en verwarmd
Paren ogen gericht
langzaam kleur bekennend
Tevreden gebabbel, een schaterlach
Voor of tegen, mij om het even
Of toch niet, toch niet
Toch wel
De avond laat geluiden vervagen
stemmen verstommen
Gevoerd door de wind naar mijn plek
me verlangend verliezen
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten