Geen moment van verveling. Ik amuseer me, ik maak me
nuttig met het nodige vrijwilligerswerk, ik ontplooi mezelf.
Toch schalt het plichtsbesef ten gepasten tijde door de
luidsprekers van mijn geweten. Wetende dat ik niet eeuwig
'op de kap van de belastingbetaler' wil leven, wijd ik regelmatig
wat tijd aan het zoeken van de gepaste job.
Alle mensen die denken dat dit gemakkelijk is, mogen mijn
leven eens over nemen voor een dag. Er zijn verschillende
stappen te zetten in de zoektocht naar een nuttige doch liefst
ook interessante dagtaak die in het beste geval ook nog redelijk
- laten we niet al te veeleisend zijn - betaald.
Zoeken, vinden, brieven schrijven en versturen en dan het
verschrikkelijke wachten dat soms eeuwig kan duren aangezien
niet alle bedrijven, organisaties, instituten niet de moeite nemen
je uit het lijden van de onzekerheid te verlossen. Hoewel sollicitanten
met enig gezond verstand na 6 maanden meestal wel door hebben
dat ze niet geselecteerd zijn 'op basis van hun CV'.
De kracht van de hoop is het sterkst bij de zoektocht en daarom
waarschijnlijk ook het leukste onderdeel. Alsof je tegen een kind
in een boekenwinkel zegt: 'Je mag één boek kiezen'. Het lijkt op
het eerste zicht een heel fijn voorstel maar wordt al gauw een hel.
Te veel keuze, te weinig informatie, te veel genres en ga zo maar door.
En dan nog de grote angst dat het boek waar je dan uiteindelijk voor
gaat wel eens een groot fiasco kan zijn.
Mijn vergelijkingen zijn al van kindsbeen af compleet niet steekhoudend
dus als je deze ook niet vindt opgaan dan verzin je maar een andere.
Omdat ik inmiddels tussen het bos de bomen niet meer zie heb ik zo
mijn eigen methodes verzonnen om leuke, interessante, kleurrijke,
warme,...vacatures te zoeken.
'Trefwoorden' is de leukste zoekoptie. De mogelijkheden zijn eindeloos
doch niet altijd succesvol maar het stimuleert mijn fantasie. Ik hou van
kleuren dus ga ik op zoek naar een job met veel 'kleur'. Ik vind mezelf
tot op zekere hoogte een groene meid dus misschien is een 'groene' job
iets voor mij. 'Humor' is wellicht ook wel belangrijk genoeg om een
dagtaak mee te vullen. 'Plezier' is blijkbaar geen vereiste op de werkvloer.
Enthousiast as ever,
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten