mijn baken in de storm
geen woord zeg je
geen woord
Toch heb je me altijd gehoord
geen dag is teveel
geen nacht te zwaar
In jou kan ik superzacht vertrouwen
dat je mijn tranen vangt
mijn stem herkent
mijn eenzaamheid als geen ander verdrijven kan
Met mijn pink tegen je aan
is dromenland maar een zucht van ons vandaan
Slaapzacht
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten