De eindeloze vijvers waarin ik vissen mag
die brengen mij tot waanzin
De keuzes zijn oneindig
maak er het beste van
Geen man, geen vrouw sluit uit
dat het maken van mijn keuze hem of haar benijdt
Plots komt daar die einder
die mij het zicht beneemt
Geen grens om mij te leiden
naar poorten van genot
In rozerode nachten
voel ik me zelf zo bloot
Verliezend aan de eenvoud
De chaos voert de toon
Laat mij maar zacht verzinken
in wollig, loos gehoon
Geen ster die 't licht vertekend
Een paar heel scherp omrandt
Zoekend naar het een-zijn
waarin hij haar omarmt
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten