'Aarde droeg het in haar schoot
Zonlicht bracht het rijp en groot
Zon en aarde die ons dit schenken
Wij willen dankbaar aan u denken
En de mensen niet vergeten
die 't bereiden tot ons eten'
Deze tafelspreuk heeft mij gevormd.
Niets is vanzelfsprekend, we mogen
dankbaar zijn om welvaart te kennen
Om elke dag eten en drinken te krijgen.
Ik ben na al die jaren weg van huis
nog steeds blij met dit ritueel. Ik pas
het zelf niet altijd toe maar denk vaak
wel aan thuis en thuis is onlosmakelijk
verbonden met de verbondenheid aan
tafel. Eten was is altijd al een geweldig
'samen'-moment geweest.
Ik koester de herinnering en hoop dit
zelf te kunnen verderzetten!
Liefs,
Popje
Foto: bron
Geen opmerkingen:
Een reactie posten