Lente fucks Winter

De lente is officieel in het land. Het is maart, mijn favoriete maand. Ik ben jarig maar vooral de wereld hernieuwt zich en dat doe ik ook. Het is tijd voor wat Selah Sue 'Black Part Love', Lucy Pearl 'Don't Mess with my (Wo)Man' en Lily Allen 'Fuck You'! Heerlijk wild gaan, sprankelen, dartelen, shake that ass!

Ik heb zoveel goesting in alles, alles is nieuw, opnieuw. Daar hou ik van. Van een nieuw vel, nieuwe mogelijkheden, nieuwe horizonten. Wauw, wat een machtig gevoel dat alles weer kan, alles ligt open, ik laat alles los, laat alles wild en vurig op me afkomen. Ik ben zo klaar voor een nieuw jaar.

Volgens de kleur- en stijlconsulente ben ik een 'Winter'-type. Ik ben het er helemaal mee eens. De winter is mijn broedplaats, mijn nest waarin ik ideeën uitbroedt, de periode van zichtbare rust en onzichtbare onrust. De tijd waarin ik even op adem kan komen, waarin ik zaadjes plant en zorg draag voor mijn tere zelf.

En dan plots stijgt de temperatuur met enkele graden en staat er een dikke drie op mijn kalender. Dan schiet er een scheut adrenaline door mijn aderen, dan is alles plots lichter en langer en bruisender. Dan hoeft die dikke winterdeken niet meer. Zijn de nachten nog koel maar de dag biedt al wat warmere plekjes. Zalig!

Ik geniet, lekker traag, zoals de planten groeien, zo groei ik ook. Schijnbaar onzichtbaar maar als je echt heel goed kijkt, verandert er toch telkens iets. iets kleins, nog kwetsbaar in het begin maar alsmaar sterker en steviger in de wortels, boven de grond.

Popje