en rijdt te snel ... de enige optie is zelf vertragen ...
Ik besefte kortgeleden plots dat ik 30 word en besliste terstond
om alle ballast overboord te gooien. Ik stel gewoon echte
prioriteiten. Lijkt simpel maar dat is het ook echt. Maak keuzes,
wees niet bang om iets te missen van het leven, dat gebeurt
toch, of je nu oppast of niet, je zal altijd héél veel missen, veel
meer dan dat je kan meemaken.
Laat de beperkingen van jouw leven je niet tegenhouden om
vooral helemaal jouw ding te doen. En dan bedoel ik niet dat
je het roer helemaal hoeft op te gooien, hoewel dat ook een
mogelijkheid is, natuurlijk.
Wat ik bedoel is echt gewoon duidelijke prioriteiten opstellen
voor jezelf. Doe dingen die je altijd uitstelt maar die je wel
heel graag eens wil doen.
Mijn prioriteitenlijstje: naaien, koken, lezen,... KLAAR. Meer
hoeft dat niet te zijn. Of toch, méér genieten van alles wat
ik doe. is trouwens een héél goed dieet, terwijl je bezig bent
om leuke dingen te doen, eet je niet zoveel! Ik vind dat een
leuke bijwerking van helemaal mijn ding te doen.
Het voelt goed om alle regeltjes en gewoontes even overboord
te gooien. Ik ga werken maar daarbuiten doe ik alles zoals ik het
wil en vooral op mijn eigen tempo. En dat tempo is ondertussen
na enkele versnellingsaanpassingen duizelingwekkend traag
geworden.
Geen of toch weinig plannen, leven op de stroom van je lichaam,
van je intuïtie, echt kiezen, veel missen maar des te meer genieten,
want denk eraan je bent nog maar ... jaar, je hebt nog ... jaar te
gaan. Maak je dus niet dik en doe vandaag lekker waar je zin in hebt
en morgen ook,...
En ja, vergis je niet, ik heb zelfs af en toe zin in de afwas!
Liefs,
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten