Ondanks haar gecumuleerd slaaptekort en chronisch altruïsme las J. mijn blog en besefte dat ze bijna onmogelijk nog een glutenvrije oplossing kon verzinnen. Het pakt me wel dat mensen echt rekening met mij willen houden. Ja, zoals ik eerder (Oudste kind syndroom) al aanhaalde is zorg ontvangen niet bepaald één van mijn sterkste kanten.
Ik apprecieer wél altijd alle moeite die wordt gedaan om aan mijn voedingseisen te voldoen. Ik voelde me dan ook vereerd dat er speciaal heel veel veggie hapjes waren, ook al kon ik er dan niets van eten. Ik geniet wel van de moeite die mensen voor mij willen doen.
Ik heb absoluut geen honger geleden, integendeel. De rauwe groentjes met cocktailsaus waren zoals altijd weer een voltreffer! Meer moet dat eigenlijk niet zijn. Een rozebotteltheetje en drie pralines met zwarte chocolade waren het ideale dessert. Dit was dan het eerste feestje waar ik zonder indigestie ben vertrokken. Toch een opsteker voor deze vierde dag zonder gluten!
Geen opgeblazen gevoel en dikke buik van teveel, te vettig, te zwaar eten. Ik heb nog geen goed evenwicht gevonden maar het experiment maakt me wel bewuster van wat ik eet maar ook van hoe ik me gedraag. De focus op eten verdwijnt juist als je allerlei zaken niet mag eten, hoe tegenstrijdig dat ook klinkt. Als je je voorbereid op een namiddag honger lijden en dan toch véél groentjes kunnen eten en wat pure chocolade. En enkele leuke babbels natuurlijk :). Nou, dan is dat gewoon zéér geslaagd en voldoening gevend!
Liefs,
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten