Vijf
minuten zag ik jou. Ik weet dat het ooit veel pijn zal doen maar nu geniet ik.
Ik geniet van elke seconde met jou. Er is alleen NU bij jou. En soms een heel
klein beetje morgen. Niemand die ons hoort of ziet. Misschien besta jij wel
helemaal niet. Leef jij alleen in mijn hoofd. Je lijkt ook een droom. Mijn
spiegelbeeld maar dan omgekeerd. Ik, de man in een vrouwenlijf, jij, de vrouw
in een mannenlijf, jij mijn negatief, ik het jouwe. Mijn liefde is puur als was
het eigenliefde. Tweelingzielen, gezeik voor zwevers, maar zo voelt het wel.
Laten we het dan niet benoemen, zei je. Ja, laten we ons niet benoemen dan
bestaat het niet echt. Toch ben ik nooit zo aanwezig dan als ik bij jou ben.
Naakt, gevild, van vel ontnomen, door je handen, je ogen, je brein, zo
mooi.
