Als je niet meer weet wat je doet en zegt
kan je best eens even gaan stilstaan.
Niet dat ik dat altijd doe maar als ik het
doe gaat mijn hoofd meestal terug
in de juiste richting draaien.
Vandaag kennis gemaakt met een bange,
blanke man. Hij vindt zichzelf een halve nicht
maat dit geheel terzijde. Bang om papa
te worden.
Is deze vrees terecht vraag ik me af als
gezonde vrouw. Kunnen de viriele mannen
die dit eventueel zouden lezen mij daar eens
meer uitleg over geven.
Wie kan er nog verantwoordelijkheid aan?
Geven we die niet al te vaak weg aan anderen.
Uit luiheid of uit angst. Angst is een slechte
Raadgever. Mijn doel is nooit meer bang te
Zijn.
Mooier zou het zijn als niemand ooit nog bang zou
Zijn. Waarom iets niet proberen omdat je niet durft
Om eender welke reden. Ik pleit voor de durfstaat.
Blauwtjes, deur tegen neus, ... Iedereen moet het
Toch eens hebben meegemaakt.
Heb ik makkelijk praten? Durf ik meer dan een ander?
Ik ga graag op mijn doel af. Ik wil zoveel mogelijk
Ervaringen hebben dit leven. Dat is alles.
1 opmerking:
In het bos fluistert alles
plots, snel, wild, tanden scherp,
de prooi gevonden, het bloed gevloeid
we zijn niet bang ... nooit,
tot ons eigen rood vloeit,
en dan zijn we voedzaam
kom naar het bos ... soms donker soms licht ... hier is alles geritseld en nooit iemand bang
Nacht
(ps schrijf meer ... je schrijft zalig)
Een reactie posten