Ik gooi mezelf voor de leeuwen. Ik wacht al heel mijn leven op vanalles maar ben vaak te bang om het gewoon te doen. Ik ben klaar om te doen wat ik altijd graag heb gedaan. Woorden en ruimtes vormgeven. Verhalen verzinnen in ruimtes en ruimtes verzinnen in mijn verhalen. Dat is wie ik ben, wat ik doe, waar ik energie van krijg, waar ik mijn slaap voor laat, waar ik rust en pit in vind. Ik begrijp plots waarom hij zo vaak goedgezind en rustig is sinds hij voor zichzelf werkt. Hij heeft minder tijd maar toch lijkt hij daarin veel flexibeler en zoveel stralender.
Ik voel gewoon dat ik ook een dergelijk pad wil bewandelen en wat is een betere manier dan maar gewoon te beginnen aan mijn reis. Ze is eigenlijk 31 jaar geleden al begonnen maar nu ben ik minder bang. Ik heb verdorie twee diploma's en nog heel wat meer kwaliteiten in mijn rugzak. Het wordt tijd om meer tijd aan mezelf en mijn eeuwige plannen te besteden. Met angst maar toch gewoon doorgaan.
Ik ben er echt helemaal klaar voor.
Popje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten